piołunu
1piołunowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} charakterystyczny dla piołunu, zrobiony z piołunu, zawierający piołun : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aromat, smak piołunowy. Napar piołunowy. Wino piołunowe. {{/stl 10}} …
2gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… …
3piołun — m IV, D. u, Ms. piołunnie; lm M. y 1. «Artemisia absinthium, wieloletnia roślina z rodziny złożonych, o silnej, ostrej woni; rośnie na nieużytkach, przydrożach i polanach leśnych w umiarkowanych strefach Eurazji, w Polsce pospolita, używana do… …
4smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …
5absynt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. absyntncie {{/stl 8}}{{stl 7}} nalewka ziołowa na spirytusie, sporządzana głównie z piołunu; piołunówka <fr. z gr.> {{/stl 7}} …
6piołun — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. piołunnie {{/stl 8}}{{stl 7}} wieloletnia roślina mocno aromatyczna, do 80 cm wysokości, o jedwabistofilcowatych liściach, drobnych, żółtawych kwiatach, rosnąca na nieużytkach, miejscach kamienistych,… …
