pieszy żołnierz
1pieszy — piesi 1. «idący piechotą, na własnych nogach; złożony z osób idących piechotą» Piesi turyści, wędrowcy. Pieszy orszak, kondukt. 2. «należący do piechoty (formacji wojskowej)» Pieszy żołnierz. Kompania, dywizja piesza. Pułk strzelców pieszych. 3.… …
2grenadier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. grenadiererze; lm M. grenadiererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} początkowo (w XVII w.) pieszy żołnierz rzucający granaty ręczne, silny, zręczny i odważny, w walce idący na czele kolumn szturmowych, później (poł. XVIII… …
3grenadier — m IV, DB. a, Ms. grenadiererze; lm M. grenadiererzy, DB. ów hist. «w XVII w.: żołnierz pieszy wyszkolony w rzucaniu granatami ręcznymi; później: żołnierz z oddziałów wyborowych, przeznaczonych do wykonywania szczególnie trudnych zadań» ‹fr.› …
4halabardnik — m III, DB. a, N. halabardnikkiem; lm M. halabardnikicy, DB. ów «średniowieczny żołnierz pieszy, później strażnik miejski lub pałacowy uzbrojony w halabardę» Halabardnik strzegący bramy zamku. Szyk bojowy halabardników …
5knecht — m IV, DB. a, Ms. knechtchcie; lm M. ci knechtchci, te y, DB. ów 1. hist. «żołnierz pieszy w dawnym wojsku niemieckim» 2. → pachołek w zn. 2 ‹niem.› …
6łucznik — m III, DB. a, N. łucznikkiem; lm M. łucznikicy, DB. ów 1. «mężczyzna strzelający z łuku, sportowiec biorący udział w konkurencjach łuczniczych» 2. hist. «rzemieślnik robiący łuki, kusze» 3. hist. «w starożytności i średniowieczu: żołnierz pieszy… …
7kosynier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kosyniererze; lm M. kosyniererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} żołnierz pieszy, chłop uzbrojony w kosę z ostrzem osadzonym na sztorc; zwłaszcza z czasów powstania kościuszkowskiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddział, atak… …
