pierze

  • 11skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 12Посиделки — «Вечеринка», И.Е. Репин Посиделки  сезонная форма молодёжного досуга в осенне зимнее время, наиболее характерная для вост …

    Википедия

  • 13mięso — Góra mięsa zob. góra 6. Ktoś ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ktoś ani z pierza, ani z mięsa zob. pierze 2. Mięso armatnie zob. armatni. Obrzucić kogoś mięsem zob. obrzucić 2. Rzucać mięsem zob. rzucić 1. Żywe mięso zob. żywy 7 …

    Słownik frazeologiczny

  • 14obrosnąć — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …

    Słownik frazeologiczny

  • 15obrastać — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …

    Słownik frazeologiczny

  • 16porosnąć — sadłem, tłuszczem zob. obrosnąć 2. Porosnąć w pióra, w piórka, w pierze zob. obrosnąć 1 …

    Słownik frazeologiczny

  • 17porastać — Porosnąć sadłem, tłuszczem zob. obrosnąć 2. Porosnąć w pióra, w piórka, w pierze zob. obrosnąć 1 …

    Słownik frazeologiczny

  • 18prać — pot. Prać brudy «ujawniać, roztrząsać (publicznie) sprawy osobiste, rodzinne, intymne»: Skoro ktoś od dzieciństwa żył w przeświadczeniu, że brudów nie pierze się publicznie, jak ma przełamać się w gabinecie psychologa czy w grupie terapeutycznej? …

    Słownik frazeologiczny

  • 19drób — m I, D. drobiu, blm «ptactwo domowe, jak kury, gęsi, kaczki itp., hodowane ze względu na mięso, pierze i jaja» Drób świeży, mrożony. Hodowla drobiu. Sprzedaż drobiu …

    Słownik języka polskiego

  • 20drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …

    Słownik języka polskiego