per-dĭŭturnus
1COLUMBA — I. COLUMBA Ordo militaris a Iohanne I. Castellae Rege institutus, A. C. 1379. Segoviae. Alii hoc filio eius Henrico III. A. C. 1399. tribuunt. columba ordinis insigne, qui minime diuturnus fuit. Favinus, l. 6. p. 1229. II. COLUMBA Veneris apud… …
2CONSTABULARIUS — Munstero, l. 2. c. 15. Conestablius, Sigeberto, App. ad A. C. 1165. Conestalus, Germanis Rheni accolis Constafolarius, Gallis Connestable, Italis Conestabile et Contostabile, etc. a Latino Comite stabuli, qui stabulo superiorm Imperatorum… …
3diuturno — agg. [dal lat. diuturnus, der. di dĭu per lungo tempo ], lett. [di lunga durata e continuità nel tempo] ▶◀ continuo, eterno, incessante, perpetuo. ‖ duraturo. ◀▶ breve, effimero, fugace …
