pensja

  • 41pracownik — m III, DB. a, N. pracownikkiem; lm M. pracownikicy, DB. ów «osoba pracująca, zatrudniona w jakimś zakładzie pracy, wykonująca płatną pracę fizyczną lub umysłową» Pracownik fizyczny, umysłowy, etatowy, stały, sezonowy. Pracownik fabryczny, biurowy …

    Słownik języka polskiego

  • 42styczniowy — styczniowywi przym. od styczeń Styczniowe słońce. Styczniowa pensja. Styczniowy repertuar kin …

    Słownik języka polskiego

  • 43trzynastka — ż III, CMs. trzynastkatce; lm D. trzynastkatek 1. «liczba 13» Feralna trzynastka. 2. «zbiór, zespół trzynastu jednostek» Trzynastka kolegów. 3. «dom, mieszkanie, pojazd komunikacji miejskiej itp. oznaczone numerem 13» Mieszkać pod trzynastką.… …

    Słownik języka polskiego

  • 44trzynasty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 13» Trzynasta strona książki. Trzynasta rocznica. W trzynastym roku życia. W trzynastym wieku. Na przełomie trzynastego i czternastego wieku. ∆ Trzynasta pensja → trzynastka w zn. 4 …

    Słownik języka polskiego

  • 45uposażenie — n I 1. rzecz. od uposażyć. 2. lm D. uposażenieeń «stałe wynagrodzenie, pensja» Wysokie, niskie uposażenie. Uposażenie miesięczne. Uposażenie urzędnika. Potrącić składki z uposażenia …

    Słownik języka polskiego

  • 46urzędniczy — «odnoszący się do urzędnika, właściwy urzędnikowi; złożony z urzędników, przeznaczony dla urzędników» Pensja urzędnicza. Skromne urzędnicze stanowisko …

    Słownik języka polskiego

  • 47większy — większyksi 1. «stopień wyższy od duży, wielki» a) «taki, który przewyższa kogoś lub coś rozmiarami, bardziej rozległy, wyższy, dłuższy, szerszy, głębszy itp.» Większy pokój. Większe miasto. Gospodarstwo większe o dwa hektary. Był znacznie większy …

    Słownik języka polskiego

  • 48wynagrodzenie — n I 1. rzecz. od wynagrodzić. 2. lm D. wynagrodzenieeń «zapłata za pracę, pensja; odszkodowanie za stratę» Wysokie, niskie wynagrodzenie. Wynagrodzenie za pracę. Pobierać wynagrodzenie. Pracować bez wynagrodzenia. Podatek od wynagrodzeń …

    Słownik języka polskiego

  • 49wypłata — ż IV, CMs. wypłataacie; lm D. wypłataat 1. «wypłacanie, wypłacenie należności, należnych poborów, pensji» Wypłata poborów, należności. Dokonać wypłaty. Robić zakupy po wypłacie. 2. «wypłacone pieniądze; pensja, pobory, należność» Miesięczna… …

    Słownik języka polskiego

  • 50zaległy — imiesł. przymiotnikowy przeszły czas. zalec (p.) zaległy w użyciu przym. «nie wykonany, nie uiszczony, nie zapłacony we właściwym czasie; pozostały do wykonania, do wypłacenia» Zaległy czynsz, podatek. Zaległe długi, raty. Zaległa pensja. Zaległa …

    Słownik języka polskiego