pectiné

  • 111gélifiant — [ ʒelifjɑ̃ ] n. m. • 1975; de gélifier ♦ Additif destiné à donner une consistance de gel à une préparation. Gélifiant pour confitures (agar agar, gélose, pectine). ● gélifiant nom masculin (de gélifier) Additif (amidon, pectine, alginate)… …

    Encyclopédie Universelle

  • 112obturateur — obturateur, trice [ ɔptyratɶr, tris ] adj. et n. m. • 1560 ; du rad. lat. de obturer 1 ♦ Qui sert à obturer. Plaque obturatrice. Anat. Membrane obturatrice, muscles obturateurs, servant à obturer le trou sous pubien (dit aussi trou obturateur). 2 …

    Encyclopédie Universelle

  • 113sapin — [ sapɛ̃ ] n. m. • v. 1100; lat. sappinus, gaul. °sappus, croisé avec pinus « pin » 1 ♦ Arbre de moyenne altitude (pinacées), conifère à tronc droit, à écorce épaisse écailleuse, à branches plongeantes, et à feuilles persistantes (⇒ aiguille) ,… …

    Encyclopédie Universelle

  • 114pectase — ● pectase nom féminin (grec pêktos, coagulé) Enzyme soluble produisant la coagulation des matières pectiques, en présence de calcium. ⇒PECTASE, subst. fém. BIOCHIM. Enzyme du groupe des diastases, se rencontrant dans certaines cellules végétales …

    Encyclopédie Universelle

  • 115parapectine — (pa ra pè kti n ) s. f. Corps isomère à la pectine qu on obtient en faisant bouillir celle ci pendant longtemps. ÉTYMOLOGIE    Par.... para..., et pectine …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 116pecteux — pecteux, euse (pè kteû, teû z ) adj. Qui se rapproche de la pectine par sa consistance de gelée épaisse.    État pecteux, passage d un corps sirupeux à l état de gelée consistante. ÉTYMOLOGIE    Voy. pectine …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 117ALEXANDRINA — I. ALEXANDRINA Aqua, seu Alexandrinae Thermae, Romae ab Alcxandro Severo exstructae, memorantur Ael. Lampridio in eius Vita: c. 25. Opera veterum Principum instauravit tipse nova muta constituit: in his thermas nominis sui, iuxta eas, quae… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 118DISCRIMEN — apud. Ovid. de Arte Amanid l. 3. v. 137. Longa probat facies capitis discrimina puri. Graece διάκρισις et διάκριμα, simplicissimus fuit ornatus capitis, capillis in duas partes per medium caput taeniis divisus. Hinc puri capitis addit, ut caput… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 119LINGONICUM Tomentum — Galliarum inventum est, teste Plin. l. 8. c. 48. Lana viz. brevis forcipibus desecta aut in poliendo a fullone de pannis rudibus aut inter polatis detracta, quâ infarciebantur culcitae, s. Fartum ex lana caesa, resa, tonsae, unde nomen, facum.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 120PLUMARIA Ars — Veterib. celebrata, Iac. Cuiacio, Bulengero, aliis, censetur sic vocata, co quod Artifices istiusmodi primitus vestimenta ex avium conficerent plumis. Prudentius, Hamartig. v. 294. Hunc videas lascivas praepete cursu Venantem tunicas, avium… …

    Hofmann J. Lexicon universale