pełne

  • 91pastorałka — ż III, CMs. pastorałkałce; lm D. pastorałkałek 1. «pieśń pasterska o motywach kolędowych lub utwór wokalno instrumentalny o tematyce związanej z Bożym Narodzeniem; widowisko sceniczne o takiej tematyce» Grać, śpiewać pastorałki. Wystawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 92pełnoprawny — pełnoprawnyni «mający pełne prawa do czegoś; korzystający z pełnych praw» Pełnoprawny gospodarz, obywatel. Pełnoprawny partner …

    Słownik języka polskiego

  • 93pełnorogi — ∆ zool. Przeżuwacze pełnorogie «przeżuwacze mające rogi pełne, utworzone z substancji kostnej» …

    Słownik języka polskiego

  • 94piwo — n III, Ms. piwowie; lm D. piw 1. «pienisty napój o małej zawartości alkoholu otrzymywany przez fermentację ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody» Mocne, lekkie piwo. Piwo jasne, ciemne. Grzane piwo. Szklanka, kufel, butelka, beczka piwa …

    Słownik języka polskiego

  • 95płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… …

    Słownik języka polskiego

  • 96poniewierka — ż III, CMs. poniewierkarce zwykle blm «życie pełne przykrości, niewygód, nędzne, tułacze; złe traktowanie, pomiatanie kimś, czymś; poniewieranie (się)» Iść na poniewierkę …

    Słownik języka polskiego

  • 97półsamogłoska — ż III, CMs. półsamogłoskasce; lm D. półsamogłoskasek 1. jęz. «w danym języku: fonem, który w zależności od otoczenia fonetycznego może być raz zgłoskotwórczy a raz niezgłoskotwórczy» 2. jęz. «w języku prasłowiańskim samogłoska zredukowana ь (jer) …

    Słownik języka polskiego

  • 98prezbiter — m IV, DB. a (prezbitertra), Ms. prezbitererze (prezbitertrze); lm M. prezbitererzy a. owie (prezbitertrowie) 1. rel. «w kościele katolickim: kapłan mający pełne święcenia» 2. rel. «w prezbiterianizmie: kapłan rządzący gminą kościelną, wybrany do… …

    Słownik języka polskiego

  • 99pruderia — ż I, DCMs. pruderiarii, blm «fałszywa skromność, przesadna wstydliwość» Zachowanie pełne pruderii. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 100recytacja — ż I, DCMs. recytacjacji; lm D. recytacjacji (recytacjacyj) «wygłaszanie z pamięci lub wyraziste, pełne ekspresji odczytywanie tekstów poezji i prozy artystycznej; deklamacja» Wieczór uświetniły recytacje znanych aktorów. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego