pełne

  • 71gracja — ż I, DCMs. gracjacji; lm D. gracjacji 1. Gracja «w mitologii rzymskiej: jedna z trzech bogiń wdzięku i radości» przen. «kobieta urocza, pełna wdzięku, piękna» Spotkał dwie gracje w modnych kapeluszach. 2. blm «wdzięk, powab, lekkość (zwłaszcza w… …

    Słownik języka polskiego

  • 72iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 73kamienisko — n II, N. kamieniskokiem; lm D. kamieniskoisk 1. «duży, niezgrabny kamień, głaz» Duże kamienisko leżało na drodze. 2. «miejsce pełne kamieni, głazów, ruin, miejsce kamieniste» …

    Słownik języka polskiego

  • 74kłosisty — książk. «mający bujne, pełne kłosy, pełen kłosów» Kłosiste łany …

    Słownik języka polskiego

  • 75kwalifikacja — ż I, DCMs. kwalifikacjacji; lm D. kwalifikacjacji (kwalifikacjacyj) 1. dziś zwykle w lm «wykształcenie, przygotowanie potrzebne do wykonywania zawodu, jakichś czynności; uzdolnienia, nadawanie się do czego» Odpowiednie, pełne, wyższe kwalifikacje …

    Słownik języka polskiego

  • 76legenda — ż IV, CMs. legendandzie; lm D. legendaend 1. «opowiadanie fantastyczne, przeważnie o postaciach lub wydarzeniach historycznych, oparte zwykle na podaniach ludowych, pełne niezwykłości i cudowności; opowiadanie z życia świętych» Legendy… …

    Słownik języka polskiego

  • 77łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat …

    Słownik języka polskiego

  • 78łza — ż IV, CMs. łzie; lm D. łez «kropla słonawej, przezroczystej, wodnistej cieczy wydzielanej przez gruczoły łzowe, utrzymującej w stanie wilgotnym rogówkę i spojówkę oka, spływająca z oka w czasie wzmożonego działania gruczołów łzowych, zwykle pod… …

    Słownik języka polskiego

  • 79magister — m IV, DB. magistertra, Ms. magistertrze; lm M. magistertrzy a. magistertrowie 1. «tytuł nadawany osobom, które ukończyły pełne studia wyższe; osoba mająca ten tytuł» 2. pot. «aptekarz, magister farmacji» 3. hist. «w średniowieczu: wykładowca… …

    Słownik języka polskiego

  • 80masyw — m IV, D. u, Ms. masywwie; lm M. y 1. «wielka, potężna bryła czegoś, zwarta, duża masa zajmująca znaczny obszar w przestrzeni, na powierzchni ziemi itp.» Masyw budowli, katedry, pałacu. Masyw lodowca, statku. Masyw lasu. 2. geol. «zwarty i… …

    Słownik języka polskiego