pełne

  • 111sprzeczność — ż V, DCMs. sprzecznośćści, blm 1. «stosunek zachodzący między zjawiskami, myślami, poglądami, interesami sprzecznymi względem siebie, przeciwstawnymi; rzecz sprzeczna z czymś» Sprzeczność między teorią a praktyką. Zeznania świadków pełne… …

    Słownik języka polskiego

  • 112stereoskopowy — fiz. fot. «dotyczący stereoskopu a. stereoskopii; przestrzenny» Widzenie stereoskopowe. Stereoskopowe zdjęcia powierzchni Księżyca. Stereoskopowy obraz skał. ∆ Aparat stereoskopowy «aparat fotograficzny o dwóch obiektywach, którymi można wykonać… …

    Słownik języka polskiego

  • 113stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …

    Słownik języka polskiego

  • 114strapienie — n I; lm D. strapieniepień «zmartwienie, kłopot, troska, zgryzota» Ciężkie strapienie. Pasmo strapień. Szukać ulgi w strapieniu. Ktoś dotknięty strapieniem. Mieć życie pełne strapień. Coś przynosi ulgę w strapieniu …

    Słownik języka polskiego

  • 115szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …

    Słownik języka polskiego

  • 116toczony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. toczyć (p.) toczony w użyciu przym. «mający okrągły kształt, pełne kształty; zaokrąglony, krągły» Toczone kształty kobiece. Toczone ramię …

    Słownik języka polskiego

  • 117ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …

    Słownik języka polskiego

  • 118usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …

    Słownik języka polskiego

  • 119uszczypliwość — ż V, DCMs. uszczypliwośćści 1. blm «być uszczypliwym; cecha tego, co jest dokuczliwe, złośliwe; dokuczliwość, złośliwość» Uszczypliwość czyichś słów, uwag, czyjejś wypowiedzi. Denerwować kogoś swoją uszczypliwością. 2. lm D. uszczypliwośćści… …

    Słownik języka polskiego

  • 120uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… …

    Słownik języka polskiego