pełne

  • 101renesans — m IV, D. u, Ms. renesanssie, blm 1. a. Renesans «okres w historii kultury europejskiej (XV XVI w.), zapoczątkowany w XIV w. we Włoszech, charakteryzujący się rozwojem myśli racjonalistycznej, przyrodoznawstwa i techniki, rozkwitem nauki, sztuki,… …

    Słownik języka polskiego

  • 102rozśpiewać — dk I, rozśpiewaćam, rozśpiewaćasz, rozśpiewaćają, rozśpiewaćaj, rozśpiewaćał, rozśpiewaćany rzad. «zachęcić kogoś do śpiewania, wzbudzić w kimś zamiłowanie do śpiewania» Umuzykalnić i rozśpiewać młodzież. rozśpiewać się «nabrać ochoty, zapału do… …

    Słownik języka polskiego

  • 103rozwaga — ż III, CMs. rozwagawadze, blm 1. «skłonność do namysłu, refleksji przed działaniem, zastanowienie, rozsądek; cecha właściwa działaniu, zachowaniu się osoby mającej taką skłonność» Cechująca kogoś rozwaga. Brak komuś rozwagi. Działanie, słowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 104rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …

    Słownik języka polskiego

  • 105rozżalenie — n I 1. rzecz. od rozżalić. 2. «żal, smutek, rozgoryczenie» Słowa pełne rozżalenia. Myśleć o czymś z rozżaleniem. Mówić z rozżaleniem w głosie. Ogarnęło ją rozżalenie. rozżalenie się rzecz. od rozżalić się …

    Słownik języka polskiego

  • 106różność — ż V, DCMs. różnośćści 1. blm «rozmaitość, różnorodność» Różność wrażeń. Różność towarów. 2. lm D. różnośćści zwykle w lm, pot. «różne, rozmaite rzeczy (potrawy, przedmioty, wiadomości itp.)» Stragany, sklepy pełne różności. Napatrzyć się na… …

    Słownik języka polskiego

  • 107rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 108sąsiek — m III, D. a, N. sąsiekkiem; lm M. i «część stodoły, gdzie się składa zboże, siano, słomę; zasiek» Sąsieki pełne żyta. Złożyć zboże do sąsieka …

    Słownik języka polskiego

  • 109slogan — m IV, D. u, Ms. slogannie; lm M. y «oklepany zwrot, ogólnik, frazes, komunał; hasło propagandowe, reklamowe» Górnolotny slogan. Slogan reklamowy. Wypracowanie ucznia pełne sloganów. Mówić slogany. Operować sloganami. ‹ang. z celt.› …

    Słownik języka polskiego

  • 110słodycz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. blm «słodki smak» Słodycz cukru, miodu. Poczuć słodycz w ustach. przen. a) blm «dobroć, łagodność; delikatność, czułość» Słodycz charakteru. Obejście, spojrzenie pełne słodyczy. Patrzeć na kogoś, postępować z kimś… …

    Słownik języka polskiego