pełną

  • 121pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… …

    Słownik języka polskiego

  • 122przedtytuł — m IV, D. u, Ms. przedtytułule; lm M. y druk. «tytuł wstępny umieszczony na pierwszej stronie książki, podający nazwę książki, pełną lub skróconą» …

    Słownik języka polskiego

  • 123przeszłość — ż V, DCMs. przeszłośćści, blm 1. «czas, czasy, które minęły; to, co przeszło, przeminęło; historia, dzieje» Niedawna, odległa, zamierzchła przeszłość. Wspaniała, świetna, pełna chwały przeszłość. Przeszłość miasta, narodu, ludzkości. Wspomnienia… …

    Słownik języka polskiego

  • 124przysłówkowo — «jako przysłówek» Wyrażenia typu: do pełna, do syta odczuwamy dziś przysłówkowo …

    Słownik języka polskiego

  • 125pyszność — ż V, DCMs. pysznośćści; lm D. pysznośćści zwykle w lm «doskonałe, wyśmienite jedzenie, napoje» Na kolację przygotowała same pyszności. Lodówka pełna pyszności. pyszności w połączeniu z innym rzeczownikiem (oznaczającym potrawę, napój) pełni… …

    Słownik języka polskiego

  • 126rozpadlina — ż IV, CMs. rozpadlinanie; lm D. rozpadlinain «rozstęp, szczelina powstała w ziemi, skale na skutek pęknięcia, erozji, wstrząsów podziemnych itp.» Głęboka rozpadlina. Rozpadlina skalna. Droga pełna rozpadlin …

    Słownik języka polskiego

  • 127rumoszowy — przym. od rumosz ∆ Gleba rumoszowa «gleba kamienista, pełna odłamków skalnych» …

    Słownik języka polskiego

  • 128rupieć — m I, D. rupiećecia; lm M. rupiećecie, D. rupiećeci «stary, zniszczony, bezużyteczny przedmiot; grat» Niepotrzebny rupieć. Szuflada pełna rupieci. Pokój zastawiony rupieciami. Wyrzucić rupiecie …

    Słownik języka polskiego