pełną

  • 111mechanizacja — ż I, DCMs. mechanizacjacji, blm «zastępowanie pracy mięśni przez maszynę; wprowadzanie maszyn i mechanizmów do produkcji» Mechanizacja pracy w rolnictwie, w budownictwie. Mechanizacja kopalń. Pełna mechanizacja. ∆ Mała mechanizacja «usprawnienie… …

    Słownik języka polskiego

  • 112niedociągnięcie — n I 1. blm rzecz. od nie dociągnąć. 2. lm D. niedociągnięcieęć «brak doskonałości, wadliwość wykonania czegoś; wada, błąd» Poważne, drobne niedociągnięcie. Niedociągnięcia stylistyczne. Książka pełna niedociągnięć. Usunąć niedociągnięcia w… …

    Słownik języka polskiego

  • 113niedopałek — m III, D. niedopałekłka, N. niedopałekłkiem; lm M. niedopałekłki, D. niedopałekłków «nie dopalona resztka czegoś (najczęściej papierosa)» Niedopałek cygara. Popielniczka pełna niedopałków …

    Słownik języka polskiego

  • 114oddychać — ndk I, oddychaćam, oddychaćasz, oddychaćają, oddychaćaj, oddychaćał odetchnąć dk Va, oddychaćnę, oddychaćniesz, oddychaćnij, oddychaćnął, oddychaćnęła, oddychaćnęli, oddychaćnąwszy 1. «o organizmach żywych: pobierać tlen z otoczenia we właściwy… …

    Słownik języka polskiego

  • 115odpłatność — ż V, DCMs. odpłatnośćści, blm «obowiązek zwrotu kosztów, obowiązek zapłacenia» Pełna, częściowa odpłatność …

    Słownik języka polskiego

  • 116oparzelina — ż IV, CMs. oparzelinanie; lm D. oparzelinain 1. «zaczerwienienie i obrzęk skóry występujące na skutek oparzenia; miejsce oparzone na ciele; oparzelizna» Skóra pełna oparzelin. 2. leśn. «obumarcie obwodowej warstwy drewna okrągłego powstałe na… …

    Słownik języka polskiego

  • 117para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …

    Słownik języka polskiego

  • 118pełnoletność — ż V, DCMs. pełnoletnośćści, blm «prawnie ustalony wiek, w którym uzyskuje się pełną zdolność korzystania z uprawnień obywateli danego państwa oraz ponosi odpowiedzialność prawną» Osiągnąć pełnoletność. Dojść do pełnoletności …

    Słownik języka polskiego

  • 119pełnosprawny — pełnosprawnyni «posiadający pełną sprawność; całkowicie zdolny do wykonywania określonych czynności» Pełnosprawny pracownik. Pełnosprawny pojazd. Pełnosprawna maszyna …

    Słownik języka polskiego

  • 120pompier — m IV, DB. a, Ms. pompiererze; lm M. pompiererzy, DB. pompiererów 1. środ. «lekceważąco o artyście trzymającym się utartych wzorców, uprawiającym sztukę oderwaną od rzeczywistości, pełną pompy, napuszonej powagi, sztuczności» 2. przestarz.… …

    Słownik języka polskiego