patrząc

  • 31nacieszyć — dk VIb, nacieszyćszę, nacieszyćszysz, nacieszyćciesz, nacieszyćszył tylko w zwrotach: Nacieszyć oczy (wzrok) kimś, czymś «patrząc na kogoś, na coś, doznać zadowolenia, radości; napatrzeć się» nacieszyć się «nasycić się uczuciem radości,… …

    Słownik języka polskiego

  • 32oglądać — ndk I, oglądaćam, oglądaćasz, oglądaćają, oglądaćaj, oglądaćał, oglądaćany obejrzeć dk VIIb, oglądaćjrzę, oglądaćjrzysz, oglądaćjrzyj, oglądaćjrzał, oglądaćjrzeli, oglądaćjrzany 1. «patrząc, zwykle z różnych stron, poznawać coś, zapoznawać się z… …

    Słownik języka polskiego

  • 33patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …

    Słownik języka polskiego

  • 34postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 35przekrzywić — dk VIa, przekrzywićwię, przekrzywićwisz, przekrzywićkrzyw, przekrzywićwił, przekrzywićwiony przekrzywiać ndk I, przekrzywićam, przekrzywićasz, przekrzywićają, przekrzywićaj, przekrzywićał, przekrzywićany «przechylić, przegiąć na bok, na ukos»… …

    Słownik języka polskiego

  • 36przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …

    Słownik języka polskiego

  • 37spostrzec — dk XI, spostrzecstrzegę, spostrzecstrzeżesz, spostrzecstrzeż, spostrzecstrzegł, spostrzecstrzegła, spostrzecstrzegli, spostrzecstrzeżony spostrzegać ndk I, spostrzecam, spostrzecasz, spostrzecają, spostrzecaj, spostrzecał, spostrzecany 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 38ślepo — przysłów. od ślepy a) w zn. 1: zwykle w przen. «bezkrytycznie, bez żadnej analizy, refleksji, bez zastanowienia, bez kontroli» Być ślepo do kogoś przywiązanym. Wierzyć komuś ślepo. Być komuś ślepo posłusznym. Ufać komuś ślepo. b) w zn. 2: Ślepo… …

    Słownik języka polskiego

  • 39ulgowo — 1. «w sposób ulgowy, nie angażując się w coś całkowicie, nie wkładając maksimum wysiłku lub nie wymagając od kogoś maksimum wysiłku, z pobłażliwością» Piłkarze grali ulgowo. ◊ Potraktować kogoś ulgowo «potraktować kogoś łagodnie, z pobłażliwością …

    Słownik języka polskiego

  • 40wypatrzyć — dk VIb, wypatrzyćrzę, wypatrzyćrzysz, wypatrzyćpatrz, wypatrzyćrzył, wypatrzyćrzony wypatrywać ndk VIIIa, wypatrzyćruję, wypatrzyćrujesz, wypatrzyćruj, wypatrzyćywał, wypatrzyćywany «uważnie patrząc, badając wykryć, odkryć wzrokiem» Wypatrzyć… …

    Słownik języka polskiego