paratyfus

  • 1paratyfus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. paratyfussie, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} choroba zakaźna wywoływana przez bakterie, objawiająca się ostrym nieżytem żołądkowo jelitowym, zatruciem pokarmowym albo schorzeniem pęcherza i miedniczek… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2paratyfus — m IV, D. u, Ms. paratyfussie; lm M. y med. «ostra choroba zakaźna wywołana przez bakterie z grupy Salmonella, charakteryzująca się zaburzeniami przewodu pokarmowego podobnymi jak w durze brzusznym, lecz o przebiegu krótszym i łagodniejszym; dur… …

    Słownik języka polskiego

  • 3paratyfus — pa|ra|ty|fus sb., sen (tyfuslignende infektionssygdom) …

    Dansk ordbog

  • 4para- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczający: obok, niby, prawie, wyrażający zaprzeczenie lub osłabienie podobieństwa do tego, co jest określane drugą częścią złożenia, np. paramilitarny, parapsychologia, paratyfus» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5paratyfusowy — przym. od paratyfus Bakterie paratyfusowe. Paratyfusowe zatrucie pokarmowe …

    Słownik języka polskiego

  • 6rzekomy — rzekomymi «nie istniejący w rzeczywistości, nie będący tym (takim), za kogo (za jakiego) go niektórzy uważają; pozorny, fałszywy» Opowiadał o rzekomych przygodach. Rzekomy inkasent okazał się złodziejem. ∆ bot. Owoc rzekomy «owoc, w którego… …

    Słownik języka polskiego

  • 7tyfus — m IV, D. u, Ms. tyfussie; lm M. y «ostra choroba zakaźna występująca w kilku postaciach, przebiegająca z wysoką temperaturą i stanem zamroczenia świadomości» Epidemia tyfusu. Szczepienia ochronne przeciw tyfusowi. Chorować na tyfus. ∆ Tyfus… …

    Słownik języka polskiego