papierowy

  • 11asygnata — ż IV, CMs. asygnataacie; lm D. asygnataat 1. «dokument będący dowodem przeprowadzenia operacji gotówkowej przez kasę» 2. przestarz. «pieniądz papierowy; banknot» Sturublowa asygnata. Bić asygnaty. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 12banknot — m IV, D. u, Ms. banknotocie; lm M. y «pieniądz papierowy» Banknot pięćsetzłotowy, dwudziestozłotowy, dwudolarowy. Zwitek banknotów. Płacić banknotami. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13bon — m IV, D. u, Ms. bonie; lm M. y 1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub korzystania z usług» Bon towarowy, książkowy. Bon stołówkowy. 2. «papierowy znak zdawkowy z gwarantowaną wymianą na… …

    Słownik języka polskiego

  • 14destrukt — m IV, D. u, Ms. destruktkcie; lm M. y 1. «pieniądz papierowy zniszczony, wycofywany z obiegu» 2. bibl. «egzemplarz książki lub czasopisma uszkodzony w stopniu uniemożliwiającym włączenie go do zbioru» 3. zwykle w lm, druk. «arkusze uszkodzone… …

    Słownik języka polskiego

  • 15kalotypia — ż I, DCMs. kalotypiapii, blm fot. «pierwsza technika fotograficzna, w której zastosowano negatyw papierowy; talbotypia» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 16okręcik — m III, D. u, N. okręcikkiem; lm M. i 1. zdr. od okręt. 2. «model okrętu, zabawka dziecinna» Papierowy okręcik …

    Słownik języka polskiego

  • 17papierowość — ż V, DCMs. papierowośćści, blm rzecz. od papierowy (zwykle w zn. 4) Papierowość postaci scenicznych …

    Słownik języka polskiego

  • 18pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 19wachlarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «płaski, lekki przedmiot, najczęściej z tkaniny, piór, papieru, rozkładany półkoliście w ręku, zwykle ozdobny, używany do chłodzenia się ruchem powietrza» Jedwabny, koronkowy, papierowy wachlarz. Wachlarz z piór …

    Słownik języka polskiego

  • 20worek — m III, D. worekrka, N. worekrkiem; lm M. worekrki 1. «rodzaj opakowania najczęściej ze zszytego płata tkaniny, zwykle z nie uformowanym dnem, służący do transportowania i przechowywania różnych materiałów, zwłaszcza sypkich, drobnych przedmiotów… …

    Słownik języka polskiego