panika
61obùzēti — (koga, što) svrš. 〈prez. ȍbuzmēm, pril. pr. ēvši, imp. obùzmi, prid. rad. ȍbuzeo, prid. trp. ȍbuzēt〉 1. {{001f}}zaokupiti, zahvatiti, spopasti, svladati (za kakav osjećaj, misao itd.) [obuzela ga pomisao na smrt; obuzela ga tuga; panika je… …
62pàničan — prid. 〈odr. čnī〉 koji je u vezi s panikom, koji je pun panike, strave [∼ bijeg; ∼ strah], {{c=1}}usp. {{ref}}panika{{/ref}} …
63stampêdo — m 〈N mn i/ a sr rij.〉 1. {{001f}}strah koji zavlada krdom ili stadom životinja i uzrokuje bezglavo bježanje 2. {{001f}}pren. opća panika i bježanje velikog mnoštva ljudi, ob. bježanje iz zatvorenih prostora: dvorana, stadiona i sl. ✧ {{001f}}šp …
64dantejski — Dantejskie sceny «sceny wstrząsające, straszne, budzące grozę (zwykle w odniesieniu do zachowania się ludzi ogarniętych paniką, rozpaczą w momencie kataklizmu, katastrofy itp.)»: Tymczasem na pokładzie działy się dantejskie sceny. Część załogi… …
65głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …
66wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …
67paniczny — «odnoszący się do paniki; powstały na skutek paniki, nacechowany paniką» Paniczny nastrój. Paniczny lęk. Paniczna ucieczka …
68panikarski — panikarskiscy «spowodowany paniką; powodujący, szerzący panikę» Panikarskie zachowanie. Panikarski nastrój. Panikarskie wieści, plotki …
69panikarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pogard. «osoba skłonna do ulegania panice, ogarnięta paniką lub szerząca panikę» Kilku panikarzy wywołało niepotrzebny niepokój …
70popłoch — m III, D. u 1. blm «strach nagle ogarniający ludzi lub zwierzęta; tumult, niepokój, zamieszanie wywołane trwogą; panika» Ogólny popłoch. Pierzchnąć, uciec w popłochu. Opanować popłoch. Wywołać popłoch. Zapanował popłoch. ∆ Wpaść w popłoch «ulec… …
