paltò

  • 111szatnia — ż I, DCMs. szatniani; lm D. szatniani «pomieszczenie w teatrze, lokalu gastronomicznym, szkole itp., gdzie pozostawia się wierzchnie okrycia» Szatnia obowiązkowa, bezpłatna. Zostawić palto w szatni …

    Słownik języka polskiego

  • 112świństwo — n III, Ms. świństwowie; lm D. świństw 1. pot. «czyn nieuczciwy, niemoralny, podły; niegodziwość, łajdactwo» Straszne, wielkie świństwo. Zrobić komuś świństwo. Narobić świństw. 2. pot. «rzecz nędzna, licha, tandetna; niesmaczna, wstrętna potrawa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 113ulster — m IV, Ms. ulsterze a. ulstrze; lm M. ulstery a. ulstry 1. D. ulsteru a. ulstru włók. «tkanina z grubej wełny zgrzebnej używana na zimowe płaszcze męskie» 2. D. ulstera a. ulstra daw. «palto męskie z pelerynką, zapinane na patkę» ‹Ulster,… …

    Słownik języka polskiego

  • 114uszyć — dk Xa, uszyję, uszyjesz, uszyj, uszył, uszyty «wykonać, wyprodukować szyjąc» Uszyć bluzkę, spódnicę, ubranie. Palto dobrze, ładnie uszyte. Futro uszyte ze skórek królika. ◊ pot. Uszyć komuś buty «uknuć intrygę przeciw komuś» …

    Słownik języka polskiego

  • 115uwalać — dk I, uwalaćam, uwalaćasz, uwalaćają, uwalaćaj, uwalaćał, uwalaćany «pobrudzić, umazać czymś; upaprać» Uwalać palto błotem. Uwalać buty gliną. uwalać się strona zwrotna czas. uwalać Uwalać się w błocie, błotem …

    Słownik języka polskiego

  • 116w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …

    Słownik języka polskiego

  • 117watolina — ż IV, CMs. watolinanie, blm «gruba, puszysta dzianina wełniana lub bawełniana, drapana z obu stron, wszywana pod podszewkę okryć zimowych i jesiennych» Palto, płaszcz na watolinie. ‹ros.› …

    Słownik języka polskiego

  • 118wieszać — ndk I, wieszaćam, wieszaćasz, wieszaćają, wieszaćaj, wieszaćał, wieszaćany 1. «zaczepiać coś na czymś, przyczepiać coś do czegoś w ten sposób, aby zwisało» Wieszać ubrania do szafy, w szafie. Wieszać obraz na ścianie. Wieszać palto na wieszaku. ◊ …

    Słownik języka polskiego

  • 119włożyć — dk VIb, włożyćżę, włożyćżysz, włóż, włożyćżył, włożyćżony wkładać ndk I, włożyćam, włożyćasz, włożyćają, włożyćaj, włożyćał, włożyćany 1. «umieścić coś w czymś, w środku czegoś; wetknąć» Włożyć list do koperty. Włożyć ręce do kieszeni. Włożyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 120zapiąć — dk Xc, zapiąćpnę, zapiąćpniesz, zapiąćpnij, zapiąćpiął, zapiąćpięła, zapiąćpięli, zapiąćpięty, zapiąćpiąwszy zapinać ndk I, zapiąćam, zapiąćasz, zapiąćają, zapiąćaj, zapiąćał, zapiąćany «złączyć dwie części, krawędzie czegoś, zwykle ubrania,… …

    Słownik języka polskiego