padło

  • 31AblaZ — (* 9. August 1988 in Werdohl) ist ein deutscher Rock und Metalmusiker. Aktuell ist er aktiv in der Gothic Metal Band Sarah Jezebel Deva (UK), der Gothic Rock Formation Gods Army (DE) und der Symphonic Metal Band Sariola (DE/RU).… …

    Deutsch Wikipedia

  • 32mózg — 1. posp. Komuś padło, rzuciło się na mózg, na rozum «ktoś stracił rozsądek, zachowuje się jak niepoczytalny»: Kocham Jolę! Niech nie ma ospy! Chyba mi się na mózg rzuciło, żeby tak źle życzyć innej wspaniałej kobiecie. K. Grochola, Nigdy. 2. pot …

    Słownik frazeologiczny

  • 33padać — 1. Padać na twarz, pot. na nos, posp. na pysk, na mordę «być bardzo zmęczonym»: Ja już padam na nos i tylko myślę, żeby przez pół godzinki się zdrzemnąć (...). E. Szumańska, Wzgórza. Padam na pysk. Od czwartej rano przerobiłem trasę z Mnichowa. A …

    Słownik frazeologiczny

  • 34paść — I. 1. Padać na twarz, pot. na nos, posp. na pysk, na mordę «być bardzo zmęczonym»: Ja już padam na nos i tylko myślę, żeby przez pół godzinki się zdrzemnąć (...). E. Szumańska, Wzgórza. Padam na pysk. Od czwartej rano przerobiłem trasę z Mnichowa …

    Słownik frazeologiczny

  • 35rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 36mózg — m III, D. u, N. mózggiem; lm M. i 1. «zespół najwyższych ośrodków czuciowych, kojarzeniowych i ruchowych, stanowiący część układu nerwowego, znajdujący się w jamie czaszki u kręgowców; składa się z dwu półkul mózgowych, móżdżku i rdzenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 37pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… …

    Słownik języka polskiego

  • 38podejrzany — 1. «taki, na którego padło podejrzenie, posądzony o coś» Ktoś jest podejrzany o kradzież, o zabójstwo. 2. «budzący wątpliwości, podejrzenia; niepewny, wątpliwy» Podejrzany człowiek. Podejrzany hałas, szmer. Podejrzane towarzystwo. Podejrzane… …

    Słownik języka polskiego

  • 39podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 40pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… …

    Słownik języka polskiego