paczka

  • 31kwitnąć — ndk Vc, kwitnąćnie, kwitł (kwitnął), kwitła «rozwijać się z pączka w kwiat, mieć kwiaty, okrywać się kwiatami» Lipy, jabłonie, grusze kwitną. Szpaler kwitnących róż. ∆ pot. Chleb, ser kwitnie «chleb, ser pokrywa się pleśnią» ∆ Paznokcie kwitną… …

    Słownik języka polskiego

  • 32lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… …

    Słownik języka polskiego

  • 33nielekki — nielekkikcy «nie będący lekkim; mający niemały ciężar; ciężki, ciężkawy» Nielekka paczka, walizka. przen. Mieć nielekkie życie …

    Słownik języka polskiego

  • 34obwiązać — dk IX, obwiązaćwiążę, obwiązaćwiążesz, obwiązaćwiąż, obwiązaćał, obwiązaćany obwiązywać ndk VIIIa, obwiązaćzuję, obwiązaćzujesz, obwiązaćzuj, obwiązaćywał, obwiązaćywany 1. «okręcić, owinąć coś wkoło czegoś i związać; owiązać» Obwiązać rękę… …

    Słownik języka polskiego

  • 35oczkować — ndk IV, oczkowaćkuję, oczkowaćkujesz, oczkowaćkuj, oczkowaćował, oczkowaćowany 1. ogr. «uszlachetniać drzewa i krzewy owocowe lub ozdobne przez zasadzanie pączka (odciętego wraz z kawałkiem drewna i kory) z pędu rośliny szlachetnej za korę… …

    Słownik języka polskiego

  • 36okulant — m IV, D. u, Ms. okulantncie; lm M. y ogr. «roślina składająca się z podkładki i pędu jednorocznego lub dwuletniego, powstałego z pączka liściowego założonego podczas okulizacji» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 37okulizacja — ż I, DCMs. okulizacjacji; lm D. okulizacjacji (okulizacjacyj) ogr. «przeszczepianie oczka (pączka liściowego) ze szlachetnych odmian drzew i krzewów na pęd dziczka; oczkowanie» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 38paczuszka — ż III, CMs. paczuszkaszce; lm D. paczuszkaszek zdr. od paczka (tylko w zn. 1, 2) a) w zn. 1: Mała, lekka paczuszka. b) w zn. 2: Paczuszka herbatników, cukierków …

    Słownik języka polskiego

  • 39pakiet — m IV, D. u, Ms. pakietecie; lm M. y «rzeczy zapakowane, zawinięte; paczka, plik» Pakiet listów, banknotów. Rozwinął pakiet z książkami. ∆ ekon. Kontrolny pakiet akcji «ilość akcji umożliwiająca faktyczne kontrolowanie spółki akcyjnej» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 40pakunek — m III, D. pakuneknku, N. pakuneknkiem; lm M. pakuneknki 1. «rzeczy spakowane, zawinięte razem; pakiet, paczka, tobołek» Rozwijała przyniesione ze sklepu pakunki. 2. «materiał o odpowiednich właściwościach wytrzymałościowych, dobrej odporności… …

    Słownik języka polskiego