pūnĭcānus
1POENI — h. e. Carthaginenses, quasi Phoeni dicti, qui a Phoenicibus orti fuêre, ut ait Servius in illud Virgilii, Aen. l. 1. v. 306. Ponuntque ferocia Poeni Corda, volente Deô. Derivativum diphthongum oe, in u mutat, ut Punicus. Virgil. ibid. v. 342.… …
