pławić się

  • 1pławić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żartobliwie: przebywać w wodzie, pływać; kąpać się, myć się, zwykle długo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pławić się w jeziorze, basenie, wannie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pławić się — we krwi a) «krwawić obficie, broczyć krwią» b) «być sprawcą masowych mordów» …

    Słownik frazeologiczny

  • 3pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… …

    Słownik języka polskiego

  • 4taplać się — ndk I, taplać sięam się, taplać sięasz się, taplać sięają się, taplać sięaj się, taplać sięał się pot. «zanurzać się, brnąć w wodzie, błocie; brodzić, pławić się» Kaczki taplały się w kałuży. Dzieci taplają się w rzece …

    Słownik języka polskiego

  • 5nurzać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zagłębiać się, zatapiać się w czymś płynnym lub sypkim; tarzać się, pławić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaczki nurzały się w wodzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6tonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tonąćnę, tonąćnie, toń, tonąćnął, tonąćnęli {{/stl 8}}– utonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zatonąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7nurzać — ndk I, nurzaćam, nurzaćasz, nurzaćają, nurzaćaj, nurzaćał, nurzaćany «zagłębiać coś w czymś, zwykle w jakimś płynie» Dzieci nurzały nogi w błocie. nurzać się «pogrążać, zagłębiać się w czymś; tarzać, pławić się» Wróble nurzały się w piasku. Wóz… …

    Słownik języka polskiego

  • 8pławienie — ↨ pławienie się n I rzecz. od pławić (się) Pławienie Marzanny …

    Słownik języka polskiego

  • 9rozkosz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. tylko w lp «najwyższy stopień uczucia przyjemności, upojenia, radości» Rozkosz zmysłowa. Rozkosz tworzenia, życia. Doświadczać, doznawać rozkoszy. Coś sprawia komuś rozkosz. Coś jest źródłem rozkoszy. Sukcesy… …

    Słownik języka polskiego

  • 10uciecha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. uciechaesze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobry humor, radość, zadowolenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dla uciechy przebrał się za papugę. Pies zamerdał ogonem z uciechy.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień