płatać (komuś) figle
1płatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, płataćam, płataća, płataćają, płataćany {{/stl 8}}– rozpłatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc, dzielić coś na części, płaty; rozcinać wzdłuż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatać mięso.… …
2płatać — Los, życie lubi płatać figle zob. lubić. Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś płata figle zob. figiel …
3płatać — ndk I, płataćam, płataćasz, płataćają, płataćaj, płataćał, płataćany 1. przestarz. «robić komuś to, czego się nie spodziewa; wyrządzać, wyprawiać, wyczyniać» dziś tylko w zwrotach: Płatać figle, kawały, psikusy. 2. przestarz. «ciąć na płaty, na… …
4figiel — Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś płata figle, spłatała figla «pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. zaskoczyła kogoś czymś nieprzyjemnym, zmieniła się, zadziałała w sposób dla kogoś zaskakujący»: Jeśli pogoda nie spłata figla, w pierwszych dniach… …
5życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …
6los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… …
