płaszcz

  • 91palto — n III, Ms. paltolcie; lm D. palt «wierzchnie okrycie damskie lub męskie, zwykle zimowe; płaszcz zimowy» Palto wełniane. Palto z futrzanym kołnierzem. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 92paludament — m IV, D. u, Ms. paludamentncie; lm M. y 1. hist. «płaszcz rzymski z prostokątnego płata tkaniny, spinany na ramieniu; purpurowy noszony przez cesarza, biały przez wyższych oficerów» 2. teatr. «rodzaj udrapowanych firanek nad sceną, tworzących… …

    Słownik języka polskiego

  • 93patka — ż III, CMs. patkatce; lm D. patkatek «pasek materiału przyszyty lub przypięty do ubrania, służący do ściągania luźnej jego części lub jako ozdoba» Płaszcz z patką. Patki na rękawach, kieszeniach. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 94pelisa — ż IV, CMs. pelisasie; lm D. pelisalis «zimowy płaszcz na futrze, zwykle damski» Ciepła, obszerna pelisa. Nosić pelisę. ‹fr. z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 95plama — ż IV, CMs. plamie; lm D. plam 1. «znak, miejsce na powierzchni czegoś, różnej wielkości, różnego kształtu, wyodrębniające się inną barwą, szpecące tę powierzchnię, będące jej defektem» Krwawa, mokra, tłusta plama. Plama z oliwy. Plama na białym… …

    Słownik języka polskiego

  • 96plażowy — «używany, noszony na plaży, znajdujący się na plaży» Kosz plażowy. Plażowy kostium, kapelusz, płaszcz. Torba plażowa. Plażowe pantofle …

    Słownik języka polskiego

  • 97płaszczowy — przym. od płaszcz (tylko w zn. 1 i 3) a) w zn. 1: Płaszczowy fason sukienki. Materiał płaszczowy. b) w zn. 3: ∆ Jama płaszczowa «jama znajdująca się pod płaszczem mięczaków» …

    Słownik języka polskiego

  • 98płaszczyć — ndk VIb, płaszczyćczę, płaszczyćczysz, płaszcz, płaszczyćczył, płaszczyćczony «robić coś płaskim, nadawać czemuś płaski kształt przez gniecenie, wałkowanie, prasowanie itp.; rozpłaszczać, spłaszczać» Płaszczyć nos o szybę okienną. płaszczyć się 1 …

    Słownik języka polskiego

  • 99płaszczyk — m III, D. a, N. płaszczykkiem; lm M. i «lekki płaszcz, najczęściej dziecięcy lub damski» Jasny, wiosenny płaszczyk. Zarzucić płaszczyk na ramiona. ◊ Robić coś pod płaszczykiem czegoś «nadawać jakiemuś przestępczemu, zdrożnemu, niegodnemu… …

    Słownik języka polskiego

  • 100podbicie — n I 1. rzecz. od podbić. 2. lm D. podbicieić «górna część stopy ludzkiej między palcami a kostką» Wysokie, niskie podbicie. 3. lm D. podbicieić «to, co jest przymocowane do czegoś od spodu; podpinka» Futrzane, jedwabne podbicie. Płaszcz, kurtka z …

    Słownik języka polskiego