płaszcz

  • 81obciskać — ndk I, obciskaćam, obciskaćasz, obciskaćają, obciskaćaj, obciskaćał, obciskaćany 1. forma ndk czas. obcisnąć (p.) 2. «przylegać mocno do czegoś» Pasek obciskał ją w talii. Płaszcz obciskający sylwetkę …

    Słownik języka polskiego

  • 82obszerny — obszernyni, obszernyniejszy 1. «zajmujący duży obszar, mający dużą objętość; przestronny, szeroki» Obszerne mieszkanie. Obszerny płaszcz. 2. «o tekście pisanym lub mówionym: długi, szczegółowy, drobiazgowy» Obszerny artykuł. Obszerne sprawozdanie …

    Słownik języka polskiego

  • 83ocieplać — ndk I, ocieplaćam, ocieplaćasz, ocieplaćają, ocieplaćaj, ocieplaćał, ocieplaćany ocieplić dk VIa, ocieplaćlę, ocieplaćlisz, ociepl, ocieplaćlił, ocieplaćlony «powodować podniesienie temperatury czegoś, ogrzewać coś; zabezpieczać coś (zwykle… …

    Słownik języka polskiego

  • 84od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego

  • 85odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …

    Słownik języka polskiego

  • 86okrycie — n I 1. rzecz. od okryć. 2. lm D. okrycieyć «to, co służy do okrywania, zakrycia; nakrycie, przykrycie» Spać bez okrycia. 3. lm D. okrycieyć «wierzchnie ubranie, najczęściej płaszcz» Letnie, zimowe okrycie. Okrycie męskie, damskie. Podać, włożyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87opięty — opięci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opiąć (p.) opięty w użyciu przym. «o ubraniu: ściśle przylegający do ciała, uwydatniający kształty; obcisły, za ciasny» Opięty mundur, płaszcz. Opięta suknia. Opięte spodnie …

    Słownik języka polskiego

  • 88opończa — ż II, DCMs. opończaczy; lm D. opończaczy (opończaończ) daw. «obszerny płaszcz bez rękawów, z kapturem, noszony w XIV XVIII w. jako strój podróżny, chroniący od deszczu i kurzu» ‹osm. tur.› …

    Słownik języka polskiego

  • 89ortalion — m IV, D. u, Ms. ortalionnie; lm M. y «włókno sztuczne (poliamidowe) przypominające jedwab; cienka, nieprzemakalna tkanina z tego włókna» Kurtka, płaszcz, wiatrówka z ortalionu. ‹wł. nazwa firmowa› …

    Słownik języka polskiego

  • 90ortalionowy — «produkowany, uszyty z ortalionu» Płaszcz ortalionowy. Kurtka ortalionowa. Tkaniny ortalionowe …

    Słownik języka polskiego