płakać po kimś

  • 11duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… …

    Słownik języka polskiego

  • 12rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 13wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… …

    Słownik języka polskiego

  • 14wypłakać — dk IX, wypłakaćpłaczę, wypłakaćpłaczesz, wypłakaćpłacz, wypłakaćał, wypłakaćany wypłakiwać ndk VIIIb, wypłakaćkuję, wypłakaćkujesz, wypłakaćkuj, wypłakaćiwał, wypłakaćiwany 1. «płacząc wylać łzy; bardzo płakać» Wypłakiwać łzy nad trumną… …

    Słownik języka polskiego

  • 15złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 16rozbudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbudzaćam, rozbudzaća, rozbudzaćają, rozbudzaćany {{/stl 8}}– rozbudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbudzaćdzę, rozbudzaćdzi, rozbudzaćbudź, rozbudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 17mokry — 1. żart. Mieć oczy w mokrym miejscu «mieć skłonność do płaczu, łatwo ulegać wzruszeniu; także: płakać»: Pochyliłem się do jej ręki zasmolonej kurzem zgarniętym z półki i ucałowałem z szacunkiem. Chyba sam miałem mokro w oczach; zawsze miałem oczy …

    Słownik frazeologiczny

  • 18barani — 1. przym. od baran w zn. 1 Baranie mięso. Runo baranie. ◊ Barania głowa «pogardliwie, obelżywie o kimś ograniczonym, tępym; baran, głupiec, dureń» ◊ Śpiewać baranim głosem a) «płakać» b) «śpiewać fałszując» ◊ Trząść się jak barani ogon «bardzo… …

    Słownik języka polskiego

  • 19chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …

    Słownik języka polskiego

  • 20ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną …

    Słownik języka polskiego