pękła struna

  • 1pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …

    Słownik języka polskiego

  • 2pękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pękaćam, pękaća, pękaćają {{/stl 8}}– pęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, pękaćnę, pękaćnie, pękaćnij, pękaćkłem, pękł, pękaćkła, pękaćkli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3brzdąkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brzdąkaćam, brzdąkaća, brzdąkaćają, brzdąkaćany {{/stl 8}}– brzdąknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, brzdąkaćnę, brzdąkaćnie, brzdąkaćnij, brzdąkaćnął, brzdąkaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień