pędzla

  • 1wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 2wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 3pędzel — m I, D. pędzeldzla; lm M. pędzeldzle, D. pędzeldzli «narzędzie składające się z pęczka włosów z sierści zwierzęcej lub ze sztucznych włosów oprawionych w trzonek» Pędzel okrągły, płaski. Pędzel do malowania, golenia. Nakładać farby pędzlem. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 4spod — Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla, pióra zob. wyjść 2 …

    Słownik frazeologiczny

  • 5kutas — m IV, D. a, Ms. kutassie; lm M. y 1. B.=D. wulg. «członek męski» 2. przestarz. «ozdoba z nici, jedwabiu, wełny, sznurka itp. w kształcie pędzla» ‹tur.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6kwacz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów «zwitek pakuł lub szmat przymocowany do długiego kija, używany do smarowania smołą, rozprowadzania farby itp.; rodzaj pędzla» …

    Słownik języka polskiego

  • 7lawować — ndk IV, lawuję, lawujesz, lawuj, lawowaćował 1. szt. «podmalowywać farbą akwarelową lub rozwodnionym tuszem niektóre partie rysunku w celu wzmocnienia kontrastu światłocienia» 2. szt. «w technice akwatinty: nanosić rysunek na płytę za pomocą… …

    Słownik języka polskiego

  • 8miniaturzystka — ż III, CMs. miniaturzystkatce; lm D. miniaturzystkatek «artystka malująca miniatury» Portrety pędzla znanej miniaturzystki …

    Słownik języka polskiego

  • 9obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… …

    Słownik języka polskiego

  • 10rozmach — m III, D. u zwykle blm 1. «siła, moc, impet, zamach, z jakim zostaje wykonany jakiś ruch (zwykle ręki lub ramienia); ruch wykonany zamaszyście, energicznie, z nagła, z impetem» Rzucić piłkę z rozmachem. Z rozmachem uderzył siekierą. Rozmach… …

    Słownik języka polskiego