ovuşdurmaq
1ovuşdurmaq — f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək; əlini gəzdirib ovucla sıxmaq, ovmaq; masaj eləmək. Üzünü ovuşdurmaq. – Şeyda alnını ovuşduraraq düşüncəyə dalar. H. C.. Ovuşdurub bir az o əllərini; Əmr etdi qoşuna: – Vurun… …
2ovuşdurma — «Ovuşdurmaq»dan f. is …
3avşarramax — (Ağcabədi, Füzuli) 1. sağmaq (Füzuli). – Qoyunu avşarradıx 2. südün hamısını sağmaq üçün heyvanın yelinini ovuşdurmaq, sıxmaq (Ağcabədi). – Qoyunun yelininnən tutuv iki əlinnən avşarrasan, südü çox çıxar …
4həfgələməx’ — I (Çənbərək) tam çeynəmədən yemək. – Ajıdım deyn bir xamralı həfgələdim II (Şərur) ovmaq, ovuşdurmaq …
5oyuşdamax — (Qazax) ovmaq, ovuşdurmaq. – Oyuşdamax lazımdı ayağımı …
6öfgələməx’ — (Cəbrayıl) ovuşdurmaq. – Gə kürəyimi öfgələ, yaman ayrıyır …
7avşarlamaq — f. məh. Südün hamısını sağmaq üçün heyvanın yelinini ovuşdurmaq, sıxmaq …
8gicgah — is. <fars.> Kəllənin qulaqdan alın sümüyünə qədər olan hissəsi. Daş gicgahına dəydi. Gicgahını ovuşdurmaq. – <Qarı:> . . Mürdəşir Səkinə nağıl eləyirdi ki, Güləndamın gicgahına qan saçılmışdı. Ç.. <Bahadır> bu sözləri yazandan… …
9hövkələmək — f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək, ovmaq, ovuşdurmaq; masaj eləmək. Baldırını hövkələmək. – Eyvaz özünəməxsus təmkinlə danışır, arabir sağ əli ilə təzə qırxılmış çənəsini hövkələyirdi. Ə. Vəl.. 2. Bir şeyi… …
10kürək — 1. is. 1. Bədənin arxa hissəsinin yuxarısında olan üçkünc şəkilli yastı sümüklərdən hər biri. <Qəhrəman:> Güllə arxasından, kürəkləri arasından dəyib keçmişdi. H. N.. // İnsan bədəninin həmin hissəsi. Kürəyini divara söykəmək. Kürəyini… …
- 1
- 2