otępiały

  • 1otępiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, otępiałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma ograniczoną sprawność intelektualną, emocjonalną i fizyczną, bierny, zobojętniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otępiały uczeń.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2otępiały — otępiałyali 1. «niewrażliwy, nieczuły, zobojętniały, niezdolny do reagowania, bierny» Była apatyczna i otępiała. 2. «wyrażający otępienie, bierność, obojętność» Otępiały wzrok …

    Słownik języka polskiego

  • 3ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …

    Słownik frazeologiczny

  • 4ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …

    Słownik frazeologiczny

  • 5drętwy — drętwywi «pozbawiony czucia, zmartwiały, bezwładny, sztywny» Drętwe ręce, nogi, palce. ◊ pot. Drętwa mowa «sposób przemawiania, mówienia polegający na posługiwaniu się gotowymi, oklepanymi sloganami, frazesami, komunałami» przen. «pozbawiony… …

    Słownik języka polskiego

  • 6otępiałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. otępiałośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. otępiały: Wpaść w otępiałość po bankructwie swojej firmy. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień