oszust
31oczajdusza — ż a. m odm. jak ż II, DCMs. oczajduszaszy; lm MB. oczajduszasze, D. oczajduszausz (także DB. oczajduszaszów tylko o mężczyznach) przestarz. «urwis, hultaj, hulaka, oszust» ‹ukr.› …
32oszukaniec — m II, DB. oszukaniecańca, W. oszukaniecańcze (oszukaniecańcu); lm M. oszukaniecańcy, DB. oszukaniecańców 1. pot. «człowiek, który oszukuje; oszust» 2. blm pot. «dziecinna gra w karty polegająca na wprowadzaniu przeciwnika w błąd co do koloru… …
33oszustka — ż III, CMs. oszustkatce; lm D. oszustkatek forma ż. od oszust Przebiegła oszustka …
34podły — podłydli, podłydlejszy 1. «postępujący nieuczciwie, nieszlachetnie, popełniający czyny haniebne, godny potępienia i pogardy; nikczemny, niegodziwy» Podły oszust, zdrajca. Jest podlejszy, niż myślałem. 2. «będący wyrazem, świadectwem czyjejś… …
35podstępny — podstępnyni 1. «używający podstępów, zasadzek, działający skrycie; chytry, przebiegły» Podstępny oszust. 2. «będący podstępem; mający na celu zmylenie, oszukanie kogoś, wywiedzenie w pole» Podstępne pytania, zamiary. Podstępna gra, walka …
36pospolity — pospolityici, pospolitytszy 1. «często się zdarzający, wszędzie spotykany, występujący; powszechnie znany» Pospolite imię. Pospolite zjawiska w przyrodzie. Pospolita roślina. Pospolity chwast. Pospolite zwierzę. ∆ jęz. Rzeczownik pospolity… …
37przebiegły — przebiegłygli 1. «postępujący chytrze, przemyślnie; chytry, przemyślny» Przebiegły oszust. Przebiegły jak lis. 2. «będący dowodem albo wynikiem czyjejś przebiegłości, świadczący o czyjejś przebiegłości» Przebiegła polityka. Przebiegłe oczy.… …
38rozzuchwalić — dk VIa, rozzuchwalićlę, rozzuchwalićlisz, rozzuchwalićwal, rozzuchwalićlił, rozzuchwalićlony rozzuchwalać ndk I, rozzuchwalićam, rozzuchwalićasz, rozzuchwalićają, rozzuchwalićaj, rozzuchwalićał, rozzuchwalićany «uczynić kogoś zuchwałym, pozwolić… …
39szachraj — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów (szachrajai) pot. «ten, kto szachruje; oszust, krętacz» ‹z niem.› …
40szalbierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «oszust, szachraj, krętacz» ‹z niem.› …
