oszust
21grandziarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y posp. «człowiek, który robi grandy; łobuz, oszust» …
22hochsztapler — m IV, DB. a, Ms. hochsztaplererze; lm M. hochsztaplererzy, DB. ów «oszust, aferzysta na wielką skalę» Dać się oszukać sprytnemu hochsztaplerowi. ‹niem.› …
23hucpiarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek bezczelny, zbyt pewny siebie; oszust, łgarz» …
24kanciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek, który oszukuje; oszust» Wpadł w ręce kanciarzy …
25kuglarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) przestarz. «człowiek demonstrujący sztuki oparte głównie na zręczności i szybkości; sztukmistrz, magik; dawniej także aktor kierujący ruchami marionetek» przen. «matacz, krętacz, oszust» ‹niem.› …
26macher — m IV, DB. a, Ms. machererze; lm M. machererzy, DB. ów pot. «majster od czegoś; w ujemnym znaczeniu: oszust, szachraj» ‹niem.› …
27mila — ż I, DCMs. milali; lm D. mil «jednostka długości, różna w różnych krajach, dawniej stosowana także i w Polsce, gdzie była równa 7146 m, później 8534 m; odcinek takiej długości» Trakt ciągnął się kilkadziesiąt mil. Ujechać pięć mil drogi. ∆ Mila… …
28naciągacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto naciąga, oszukuje; oszust» Okazał się pospolitym naciągaczem …
29nikczemny — nikczemnyni, nikczemnyniejszy «niski moralnie, zasługujący na pogardę; niegodziwy, podły, haniebny» Nikczemni ludzie. Nikczemny oszust, prowokator, tchórz, zdrajca. Nikczemne kłamstwo. Nikczemny postępek, zamiar …
30nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… …
