ostry nabój

  • 1ostry nabój — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabój do broni palnej wyposażony w pocisk, używany w walce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Milicja strzelała do demonstrantów ostrymi nabojami. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2nabój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. nabójboju; lm D. nabójboi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} amunicja w broni palnej złożona z zamkniętego w osłonie materiału wybuchowego, spłonki i pocisku : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… …

    Słownik języka polskiego

  • 4ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …

    Słownik języka polskiego

  • 5ładunek — m III, D. ładuneknku, N. ładuneknkiem; lm M. ładuneknki 1. «towar ładowany na różnego rodzaju środki transportowe, jak samochody, wagony itp.» Ładunek węgla, zboża. Zrzucić, zabrać ładunek. Jechać z ładunkiem. 2. «materiał wybuchowy znajdujący… …

    Słownik języka polskiego