osiedla%c4%87

  • 61podmiejski — podmiejskiscy «znajdujący się, położony, mieszkający, odbywający się w pobliżu miasta, na terenach przyległych do miasta» Podmiejskie łąki, osiedla, wioski. Okolica podmiejska. Willa podmiejska. Podmiejscy ogrodnicy. Zabawa podmiejska. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 62podstołeczny — podstołecznyni «leżący w pobliżu stolicy państwa, mieszkający w pobliżu stolicy» Podstołeczne osiedla. Podstołeczni chłopi, ogrodnicy …

    Słownik języka polskiego

  • 63popowstawać — dk IX, popowstawaćstaje, popowstawaćstają, popowstawaćstawał 1. «o wielu osobach: powstać kolejno, jedne (popowstawaćni) po drugich» Zebrani popowstawali z krzeseł, by lepiej widzieć. 2. «o większej liczbie czegoś: powstać, utworzyć się» W… …

    Słownik języka polskiego

  • 64powiat — m IV, D. u, Ms. powiatwiecie; lm M. y 1. «w Polsce do 31 maja 1975 r.: podstawowa jednostka terytorialnego podziału państwa, wchodząca w skład województwa, obejmująca gromady (gminy), osiedla i mniejsze miasta; w dawnej Polsce: okręg… …

    Słownik języka polskiego

  • 65pralnia — ż I, DCMs. pralniani; lm D. pralniani 1. «odpowiednie pomieszczenie do prania, głównie bielizny, przeznaczone do użytku mieszkańców danego domu, osiedla mieszkaniowego» 2. «zakład usługowy, w którym się czyści, pierze odzież, bieliznę itp.»… …

    Słownik języka polskiego

  • 66projekt — m IV, D. u, Ms. projektkcie; lm M. y 1. «zamierzony plan działania, postępowania; pomysł, zamysł» Ambitny projekt. Projekt podróży, małżeństwa. Mieć różne projekty. Mieć coś w projekcie. Nosić się z projektem. Snuć, układać projekty. 2. «plan,… …

    Słownik języka polskiego

  • 67przeglądowy — 1. «dotyczący przeglądu lustracji, kontroli» Urządzenie przeglądowe. 2. «związany z przeglądem seryjnym pokazem czegoś, wchodzący w skład jakiegoś zestawienia, zbioru, będący przeglądem czegoś» Artykuły przeglądowe w prasie. ∆ Mapa przeglądowa… …

    Słownik języka polskiego

  • 68pustoszyć — ndk VI, pustoszyćszę, pustoszyćszysz, pustoszyćtosz, pustoszyćszył, pustoszyćszony «czynić pustym, opustoszałym (zwykle miasto, kraj itp.) niszcząc, rabując; zamieniać w pustkowie, dewastować, wyludniać, niszczyć» Choroby pustoszyły wsie. Wojna… …

    Słownik języka polskiego

  • 69rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… …

    Słownik języka polskiego

  • 70rozwiązanie — n I 1. rzecz. od rozwiązać Rozwiązanie supła, węzła. Rozwiązanie małżeństwa. Kompromisowe rozwiązanie sprawy. Klucz do rozwiązania szyfru, zagadki. Dążyć do pokojowego rozwiązania konfliktu. Rozwiązanie tajemnicy …

    Słownik języka polskiego