oppositum

  • 61NOVIGENTUM Regis — Nogent le Roy, 10. aut 12. leuc. a Novigento Rotroci, ad flumen Auturam, cognomine suô Novigento Rotroci Comitis velut oppositum, ab eoque distinctum. Dictum exinde, quod ibi Philippus VI. Francorum Rex obiit A. C. 1350. Quidam tamen, Novigentum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 62OXYBLATTA — purpura intensioris ac vividioris Iuminis, quae Comico ὀξεῖα φοινικὶς; apud Suidam in βάμμα, πορφύραι διάφοροι καὶ ὀξύταται, purpurae excellentes et vividissimae, Car. du Fresne Glossar. Latini excitatum. i. e. clarum et acutum vocant colorem,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 63PSEUDISODOMUM — dicitur Vitruvio, l. 2. c. 8. genus structurae, Isodomo oppositum, de quo Plin. l. 36. c. 22. Graeci e lapide duro vel silice aequato construunt veluti latericios parietes, quum ita fecerint, Isodomum genus structurae. Pseudisodomon itaque… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64ROMANITAS — apud Tertullian. de Pallio c. 4. est Romanus Orbis seu Romanum Imperium, Barbariae oppositum. Terram enim dividunt Romani Scriptores. in Orbem Romanum et Barbariam; quô posteriore nomine intelligunt, quidquid alienum erat imperio Romano, seu… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65SCYLLA — I. SCYLLA Phorci filia, quae cum mutuô Glauci amore teneretur, indignata Circe, quae Glaucum misere deperibat, Scyllam sibi ab illo praeferri, fontem, in quo illa lavari solebat, noxiis herbis veneficiisque infecit. Cuius rei illa ignara, cum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66SERAPIS — I. SERAPIS Aegypti Deus, olim Româ exactus Pisone et Gabiniô Consulibus, cum Harpocrate et Iside, deiectis aris, quod turpium religionum, et novarum superstitionum seminarium forent; etsi Athenienses eos olim, in gratiam Ptolemaei, receperint in… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 67опозит — (лат. oppositum) 1. спротивност 2. линг. назив за збор со спротивно значење антоним …

    Macedonian dictionary

  • 68oppositivo — op·po·si·tì·vo agg. TS filos. che fa opposizione, che tende a contrastare una forza contraria {{line}} {{/line}} DATA: 1978. ETIMO: dal lat. mediev. oppositīvu(m), v. anche opporre, cfr. sup. lat. oppositum …

    Dizionario italiano

  • 69oppositore — op·po·si·tó·re s.m. CO 1. chi si oppone, chi assume una posizione contraria: un fiero, un ostinato oppositore Sinonimi: avversario. Contrari: fautore, sostenitore. 2. chi in una discussione avanza argomenti contrari: le tesi degli oppositori… …

    Dizionario italiano

  • 70opposizione — op·po·si·zió·ne s.f. AU 1a. l opporre, l opporsi e il loro risultato 1b. l opporsi per contrastare una persona o un azione o un iniziativa altrui; anche l azione o il comportamento con cui ci si oppone: incontrare, vincere l opposizione della… …

    Dizionario italiano