opierać się namowom

  • 1namowa — ż IV, CMs. namowawie; lm D. namowamów «nakłanianie, namawianie do czegoś» Zrobić coś za czyjąś namową, na skutek czyjejś namowy. Ulec czyimś namowom. Opierać się namowom …

    Słownik języka polskiego

  • 2oprzeć — dk XI, oprę, oprzesz, oprzyj, oparł, oparli, oparty I opierać ndk I, oprzećam, oprzećasz, oprzećają, oprzećaj, oprzećał, oprzećany 1. «przystawić coś do czegoś, przysunąć tak, by dotykało do czegoś, ustawić coś przy czymś albo na czymś, by się… …

    Słownik języka polskiego