opanować się

  • 1opanować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opanowywać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2opanowywać się – opanować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powściągać swoje wzburzenie; zaczynać panować nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem się opanował. Płakała i nie mogła się opanować. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4zarykiwać się — ndk VIIIb, zarykiwać siękuję się, zarykiwać siękujesz się, zarykiwać siękuj się, zarykiwać sięiwał się pot. «płakać lub śmiać się gwałtownie, nie mogąc się opanować; zapłakiwać się, zaśmiewać się» Zarykiwać się ze śmiechu. Zarykiwała się z powodu …

    Słownik języka polskiego

  • 5zanosić się – zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność gwałtownie, intensywnie, nie mogąc się opanować; zapamiętać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanosić się od śmiechu, od szlochu. Zanieść się płaczem, krzykiem, łzami. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6zarykiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zarykiwać siękuję się, zarykiwać siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno, gwałtownie śmiać się lub płakać, nie mogąc się opanować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarykiwały się z jego kawałów. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 8nie posiadać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie móc opanować jakiegoś silnego uczucia, emocji; przeżywać coś bardzo intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś nie posiada się z radości, z uciechy. Nie posiadali się z oburzenia, gniewu,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 9wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… …

    Słownik języka polskiego