opakowanie

  • 21rozpakować — dk IV, rozpakowaćkuję, rozpakowaćkujesz, rozpakowaćkuj, rozpakowaćował, rozpakowaćowany rozpakowywać ndk VIIIa, rozpakowaćowuję, rozpakowaćowujesz, rozpakowaćowuj, rozpakowaćywał, rozpakowaćywany «zdjąć opakowanie z czegoś, wyjąć coś z opakowania …

    Słownik języka polskiego

  • 22szczelny — szczelnyniejszy «ściśle przylegający, dopasowany do czegoś, nie przepuszczający cieczy, powietrza; bez szpar, szczelin; hermetyczny» Szczelne opakowanie, zamknięcie …

    Słownik języka polskiego

  • 23tarować — ndk IV, tarowaćruję, tarowaćrujesz, tarowaćruj, tarowaćował, tarowaćowany «obciążać szalkę wagi, aby zrównoważyć opakowanie lub regulować wagę, doprowadzając ją przed ważeniem do stanu równowagi» …

    Słownik języka polskiego

  • 24tekturowy — «zrobiony z tektury» Tekturowa okładka, tacka, teczka. Tekturowe opakowanie, pudełko …

    Słownik języka polskiego

  • 25torba — ż IV, CMs. torbabie; lm D. torbareb 1. «podłużny woreczek z papieru lub plastyku, używany jako opakowanie najczęściej do materiałów sypkich, drobnych; zawartość takiego opakowania» Torba papierowa, plastykowa. Torba z cukrem, z mąką, z kaszą.… …

    Słownik języka polskiego

  • 26torebka — ż III, CMs. torebkabce; lm D. torebkabek 1. «mała torba opakowanie; także jej zawartość» Torebka papierowa. Torebka z celofanu. Torebka cukierków, orzeszków. 2. «przedmiot, zwykle w kształcie małej walizeczki, teczki, koperty, ozdobnie wykończony …

    Słownik języka polskiego

  • 27tuba — ż IV, CMs. tubabie; lm D. tub 1. «rura, zwykle z blachy w kształcie wydłużonego stożka, służąca do wzmacniania głosu (używana zwłaszcza na statkach)» Mówić, ogłaszać coś przez tubę. 2. «rurka z cienkiej blachy lub plastiku z jednej strony… …

    Słownik języka polskiego

  • 28tubka — ż III, CMs. tubkabce; lm D. tubkabek «mała tuba rurka służąca jako opakowanie dla substancji półpłynnych» Tubka kremu. Pasta w tubce …

    Słownik języka polskiego

  • 29wkalkulować — dk IV, wkalkulowaćluję, wkalkulowaćlujesz, wkalkulowaćluj, wkalkulowaćował, wkalkulowaćowany wkalkulowywać ndk VIIIa, wkalkulowaćowuję, wkalkulowaćowujesz, wkalkulowaćowuj, wkalkulowaćywał, wkalkulowaćywany «włączyć w kalkulację; wliczyć» Posiłek …

    Słownik języka polskiego

  • 30woreczek — m III, D. woreczekczka, N. woreczekczkiem; lm M. woreczekczki «mały worek opakowanie; ilość czegoś mieszcząca się w nim» Płócienny woreczek. Woreczek mąki, z mąką. ∆ Woreczek żółciowy «narząd połączony z wątrobą, w którym gromadzi się żółć,… …

    Słownik języka polskiego