on ma odstające uszy

  • 1kłapouch — m III, DB. a; lm M. y pot. «o zwierzęciu mającym obwisłe, odstające uszy, zwykle o ośle» Objuczony kłapouch …

    Słownik języka polskiego

  • 2kłapouchy — «mający obwisłe, odstające uszy» Osioł kłapouchy …

    Słownik języka polskiego

  • 3kłapouch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzęciu mającym wielkie, obwisłe, odstające uszy, najczęściej o ośle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uparty kłapouch. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4kłapouchy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający wielkie, obwisłe, odstające uszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłapouchy królik, osioł. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …

    Słownik języka polskiego

  • 6uszaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uszatyaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma ucha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszata czapka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień