okuleć

  • 1okuleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, okulećeję, okulećeje, okulećlał, okulećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się kulawym, kulejącym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koń okulał po złamaniu nogi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2okuleć — dk III, okulećleję, okulećlejesz, okulećlej, okulećlał, okulećleli, okulećlały, okulećlali «stać się kulawym, kulejącym» Po wypadku okulała. Pies okulał na jedną nogę. Okulałe konie …

    Słownik języka polskiego

  • 3okulawieć — dk III, okulawiećwieję, okulawiećwiejesz, okulawiećwiej, okulawiećwiał, okulawiećwieli, okulawiećwiały, okulawiećwiali rzad. → okuleć …

    Słownik języka polskiego