okrętowa
11patentowy — patentowywi przym. od patent w zn. 1 Urząd patentowy. Wniosek, monopol patentowy. Biuro patentowe. Rzeczoznawca patentowy. Badania patentowe. Klucz, zamek patentowy. Ochrona patentowa wynalazku …
12pędnik — m III, D. a, N. pędnikkiem; lm M. i żegl. «urządzenie wytwarzające siłę poruszającą statek, np. wiosło, żagiel, śruba okrętowa» …
13skrzynia — ż I, DCMs. skrzyniani; lm D. skrzyniayń 1. «paka zbita z desek lub zrobiona z metalu, blachy, zamykana lub nie, używana do transportu, do przechowywania, składania czegoś; ilość czegoś mieszcząca się w tej pace» Drewniana, metalowa skrzynia.… …
14sonda — ż IV, CMs. sondandzie; lm D. sond 1. «urządzenie techniczne do badania jakiegoś środowiska przez zagłębianie się, wnikanie w nie, np. głębokości wody i charakteru dna w akwenach, atmosfery na różnych wysokościach, składu skorupy Ziemi i in.»… …
15stocznia — ż I, DCMs. stoczniani; lm D. stoczniani «zakład przemysłowy zajmujący się budową, remontem lub konserwacją statków wodnych, wyposażony w pochylnie, doki stałe i pływające; część portu, gdzie się ten zakład znajduje» Stocznia produkcyjna,… …
16syrena — ż IV, CMs. syrenanie; lm D. syrenaen 1. «nimfa morska, demon morza, początkowo pół kobieta, pół ptak, potem istota mająca do połowy postać kobiety, a od połowy postać ryby, wabiąca swym śpiewem żeglarzy w niebezpieczne miejsca; wyobrażenie tej… …
17szalupa — ż IV, CMs. szalupapie; lm D. szalupaup «łódź okrętowa wiosłowa, żaglowa lub wiosłowo żaglowa (czasem z silnikiem), używana do celów ratowniczych i szkoleniowych, także do komunikacji z lądem» Spuścić szalupy na wodę. Płynąć szalupą. ‹z fr.› …
18śrubowiec — m II, D. śrubowiecwca; lm M. śrubowiecwce, D. śrubowiecwców 1. biol. śrubowce «bakterie o kształcie luźno skręconej spirali, występujące w wodzie, mule, rzadkich glebach itp.; niektóre gatunki wywołują różne choroby zakaźne» 2. żegl. «statek… …
19śrubowy — przym. od śruba (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Sprężyna śrubowa. Połączenie śrubowe. ∆ mat. Linia śrubowa «linia przestrzenna położona na powierzchni bocznej walca kołowego lub stożka kołowego, przecinająca wszystkie tworzące walca lub stożka… …
20welbot — m IV, D. a a. u, Ms. welbotocie; lm M. y mors. «długa, wąska łódź okrętowa o ostrych kształtach dzioba i rufy» ‹z ang.› …
