okiełznać

  • 1okiełznać — + rzad. okiełzać dk I, okiełznaćam, okiełznaćasz, okiełznaćają, okiełznaćaj, okiełznaćał, okiełznaćany okiełznywać ndk VIIIa, okiełznaćnuję, okiełznaćnujesz, okiełznaćnuj, okiełznaćywał, okiełznaćywany, rzad. okiełzywać ndk VIIIa, okiełznaćzuję,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2okiełznywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okiełznywaćnuję, okiełznywaćnuje, okiełznywaćany {{/stl 8}}– okiełznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, okiełznywaćam, okiełznywaća, okiełznywaćają, okiełznywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3spętać — dk I, spętaćam, spętaćasz, spętaćają, spętaćaj, spętaćał, spętaćany 1. «związać nogi (zwykle pasącemu się zwierzęciu), nałożyć pęta, skrępować pętami» Spętać konia. 2. «odebrać komuś (czemuś) swobodę działania; okiełznać, opanować, pohamować»… …

    Słownik języka polskiego

  • 4utemperować — dk IV, utemperowaćruję, utemperowaćrujesz, utemperowaćruj, utemperowaćował, utemperowaćowany «poskromić, zmitygować, okiełznać, uspokoić» Utemperować czyjś wybuchowy charakter. utemperować się «ustatkować się, uspokoić się» Z czasem się… …

    Słownik języka polskiego