ogrzewanie

  • 31piecowy — piecowywi przym. od piec a) w zn. 1: Ogrzewanie piecowe. Kafle piecowe. b) w zn. 2: Wydział piecowy. ∆ Lakier piecowy «lakier, którego wysychanie zachodzi w podwyższonej temperaturze (75° 200°C); stosowany w przemyśle samochodowym, jako lakier… …

    Słownik języka polskiego

  • 32pokost — m IV, D. u, Ms. pokostoście; lm M. pokoststy «substancja otrzymywana przez ogrzewanie olejów roślinnych (schnących lub zagęszczonych) ze środkami suszącymi, stosowana do impregnacji, gruntowania drewna, produkcji farb podkładowych i… …

    Słownik języka polskiego

  • 33przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 34skoksować — dk IV, skoksowaćsuję, skoksowaćsujesz, skoksowaćsuj, skoksowaćował, skoksowaćowany techn. «przerobić węgiel kamienny lub produkty naftowe na koks przez ogrzewanie węgla w piecach w bardzo wysokiej temperaturze, bez dostępu powietrza lub przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 35tiosiarczan — m IV, D. u, Ms. tiosiarczannie; lm M. y chem. tiosiarczany «sole otrzymywane przez ogrzewanie siarczynów z siarką lub utlenianie wielosiarczków, mające właściwości redukujące, stosowane w analizie chemicznej, w fotografii i in.» ‹gr. + siarczan› …

    Słownik języka polskiego

  • 36topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… …

    Słownik języka polskiego

  • 37wygoda — ż IV, CMs. wygodaodzie; lm D. wygód 1. «to, co komuś dogadza, zaspokaja czyjeś potrzeby» Zrobić coś dla własnej wygody. Dbać o swoją wygodę. Zapewnić komuś wygodę. ◊ pot. Mieć z kimś, z czymś wygodę «ktoś jest dla kogoś użyteczny, coś przydaje… …

    Słownik języka polskiego

  • 38wyłuszczarnia — ż I, DCMs. wyłuszczarniani; lm D. wyłuszczarniarni (wyłuszczarniaarń) leśn. «zakład lub urządzenie służące do wydobywania nasion z szyszek drzew iglastych, w sposób mechaniczny lub przez ogrzewanie» …

    Słownik języka polskiego

  • 39żelatyna — ż IV, CMs. żelatynanie; lm M. żelatynayn «bezbarwna lub lekko żółta substancja białkowa, bez zapachu, tworząca z wodą roztwór koloidalny, otrzymywana przez ogrzewanie z wodą surowców zwierzęcych (kości, chrząstek, ścięgien, kopyt, rogów itp.);… …

    Słownik języka polskiego

  • 40centralne — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n odm, jak przym., blm, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co centralne ogrzewanie w zn. 1., 2.: Ktoś robi sobie centralne w domu. Zapalić w centralnym. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień