odsądzić kogoś od czci i wiary
1odsądzić — dk VIa, odsądzićdzę, odsądzićdzisz, odsądzićsądź, odsądzićdził, odsądzićdzony odsądzać ndk I, odsądzićam, odsądzićasz, odsądzićają, odsądzićaj, odsądzićał, odsądzićany «zaprzeczyć posiadaniu przez kogoś jakichś cech (dodatnich)» Odsądzić kogoś od …
2odsądzić — Odsądzać kogoś od czci i wiary zob. cześć 2 …
3odsądzać – odsądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}od czci i wiary {{/stl 13}}{{stl 7}} przypisywać komuś same najgorsze cechy, oceniać bardzo źle, potępiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytycy odsądzili od czci i wiary najnowsze przedstawienie w Teatrze Narodowym.… …
4cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …
5cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… …
6wiara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wierze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekonanie, pewność, że coś jest prawdziwe; wierzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka, niewzruszona wiara. Wiara w słuszność sprawy …
