odrębny

  • 11kliszarnia — ż I, DCMs. kliszarniani; lm D. kliszarniani druk. «dział drukarni lub odrębny zakład przemysłowy wykonujący klisze drukarskie» …

    Słownik języka polskiego

  • 12leksykalnie — przysłów. od leksykalny Dialekt odrębny leksykalnie …

    Słownik języka polskiego

  • 13lodżia — ż I, DCMs. lodżiadżii; lm D. lodżiadżii 1. «wgłębiony balkon, wnęka balkonowa, otwarta na zewnątrz budynku» Słoneczna lodżia. Pokój z lodżią. 2. «w architekturze zabytkowej, zwłaszcza włoskiej, głównie gotyckiej i renesansowej: odrębny budynek… …

    Słownik języka polskiego

  • 14oddzielny — oddzielnyni «tworzący pewną samodzielną całość, oddzielony od czegoś, nie połączony z czymś; osobny, odrębny» Oddzielna szafka na buty. Oddzielny pokój. Wynająć pokój z oddzielnym wejściem …

    Słownik języka polskiego

  • 15odmienny — odmiennynni 1. «nie taki sam; inny, odrębny, różny» Odmienny nastrój. Odmienne zapatrywania. Płeć odmienna. Zajmować skrajnie odmienne stanowisko od reszty dyskutantów. ∆ przestarz. Być w odmiennym stanie «być w ciąży» 2. jęz. «o wyrazach: taki,… …

    Słownik języka polskiego

  • 16osobny — «oddzielony, oddalony od innych, mający specjalne przeznaczenie; oddzielny, odrębny» Pokój z osobnym wejściem. Zajęli osobny stolik. Miał osobną przegródkę w portfelu. z osobna «oddzielnie, osobno» ◊ przestarz. Wszem wobec i każdemu z osobna… …

    Słownik języka polskiego

  • 17pięciostopniowy — 1. «liczący pięć stopni; odpowiadający pięciu stopniom jakiejś skali» Mróz pięciostopniowy. ∆ muz. Skala pięciostopniowa «jeden z najstarszych systemów dźwiękowych, polegający na układzie pięciu dźwięków w obrębie oktawy, spotykany jeszcze dziś w …

    Słownik języka polskiego

  • 18przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… …

    Słownik języka polskiego

  • 19rapsodyczny — 1. «związany z rapsodem utworem epickim, mający charakter rapsodu; właściwy rapsodowi» Hymn w stylu rapsodycznym. Teatr rapsodyczny. 2. «nie łączący się z całością, odrębny, urywkowy (dziś tylko w odniesieniu do utworów muzycznych)» Rapsodyczny… …

    Słownik języka polskiego

  • 20samodzielny — samodzielnyni 1. «nie uzależniony od nikogo, dający sobie samemu radę, nie potrzebujący pomocy, nie podlegający czyjejś władzy; niezależny, niezawisły, niepodległy» Samodzielny człowiek, pracownik. Samodzielne życie. Samodzielne państwo. 2.… …

    Słownik języka polskiego