odpierać atak
1bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …
2dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… …
3bronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpierać od siebie czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się przed nacierającym przeciwnikiem. Bronić się przed psem, przed komarami. Bronić się w sądzie,… …
