odczuć

  • 61załupać — dk IX, załupaćpie, załupaćał «dać się odczuć jako rozdzierający, pulsujący ból; zaboleć» Załupało go w kościach. Mocno załupała ją noga …

    Słownik języka polskiego

  • 62zaniepokoić — dk VIa, zaniepokoićkoję, zaniepokoićisz, zaniepokoićkój, zaniepokoićił, zaniepokoićkojony «wzbudzić, wywołać czyjś niepokój, obawę o kogoś lub o coś» Zaniepokoił nas stan jego zdrowia. Zaniepokoić kogoś milczeniem. Brak wiadomości od syna… …

    Słownik języka polskiego

  • 63zanudzić — dk VIa, zanudzićdzę, zanudzićdzisz, zanudzićnudź, zanudzićdził, zanudzićdzony zanudzać ndk I, zanudzićam, zanudzićasz, zanudzićają, zanudzićaj, zanudzićał, zanudzićany «wywołać uczucie nudy, znudzenia, naprzykrzyć się komuś w sposób nudny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 64zaswędzić — dk VIa, zaswędzićdzi, zaswędzićdził «dać się odczuć jako swędzenie, nieprzyjemne łaskotanie; wywołać wrażenie swędzenia» Zaswędziło go w uchu. Palec kogoś zaswędził …

    Słownik języka polskiego

  • 65zaświerzbieć — dk VIIa, zaświerzbiećbi, zaświerzbiećbiał «dać się odczuć jako miejsce świerzbiące, swędzące» Zaświerzbiała go gojąca się rana. ◊ pot. Zaświerzbiała kogoś ręka, dłoń «ktoś miał ochotę uderzyć kogoś» ◊ Zaświerzbiał kogoś język «ktoś poczuł chęć… …

    Słownik języka polskiego

  • 66zatęsknić — dk VIa, zatęsknićnię, zatęsknićnisz, zatęsknićnij, zatęsknićnił «doznać uczucia tęsknoty, zapragnąć mocno czegoś; odczuć tęsknotę za kimś, za czymś, do kogoś, do czegoś» Zatęsknić za domem rodzinnym. Zatęsknić do ludzi. zatęsknić się «bardzo się… …

    Słownik języka polskiego

  • 67zatroskać się — dk I, zatroskać sięam się, zatroskać sięasz się, zatroskać sięają się, zatroskać sięaj się, zatroskać sięał się «odczuć, okazać troskę, niepokój; zaniepokoić się, zmartwić się» Zatroskać się o kogoś, o coś. Nagle zatroskał się, widząc jej… …

    Słownik języka polskiego

  • 68zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić …

    Słownik języka polskiego

  • 69zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 70zaznaczyć — dk VIb, zaznaczyćczę, zaznaczyćczysz, zaznaczyćznacz, zaznaczyćczył, zaznaczyćczony zaznaczać ndk I, zaznaczyćam, zaznaczyćasz, zaznaczyćają, zaznaczyćaj, zaznaczyćał, zaznaczyćany 1. «zrobić, postawić na czymś znak; naznaczyć, oznaczyć»… …

    Słownik języka polskiego