odczuć

  • 41powziąć — dk Xc, powziąćwezmę, powziąćweźmiesz, powziąćweźmij, powziąćwziął, powziąćwzięła, powziąćwzięli, powziąćwzięty 1. «rozstrzygnąć o czymś, postanowić w odniesieniu do projektu, decyzji, planu; podjąć» Powziąć decyzję, postanowienie, zamiar. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 42półświadomie — przysłów. od półświadomy Wypowiedzieć coś, odczuć coś półświadomie …

    Słownik języka polskiego

  • 43przerazić — dk VIa, przerazićrażę, przerazićzisz, przerazićraź, przerazićził, przerazićrażony przerażać ndk I, przerazićam, przerazićasz, przerazićają, przerazićaj, przerazićał, przerazićany «mocno przestraszyć; przejąć lękiem» Przerazić kogoś swoim wyglądem …

    Słownik języka polskiego

  • 44przykrość — ż V, DCMs. przykrośćści 1. blm «niemiłe uczucie wywołane ujemnymi bodźcami; uczucie smutku, niezadowolenia, niechęci» Wielka przykrość. Patrzeć z przykrością na coś brzydkiego. Sprawić, wyrządzić, zrobić komuś przykrość. Odczuć przykrość z… …

    Słownik języka polskiego

  • 45ruski — + ruscy «dotyczący Rusi średniowiecznej wschodniej Słowiańszczyzny; potocznie także: rosyjski» Ziemie ruskie. Książęta ruscy. ∆ Języki ruskie «języki wschodniosłowiańskie: rosyjski, ukraiński, białoruski, zwłaszcza w ich wcześniejszym okresie… …

    Słownik języka polskiego

  • 46sacrum — [wym. sakrum] n VI, blm «pojęcie odnoszone do rzeczy świętych, w przeciwieństwie do rzeczy świeckich, określanych jako profanum» Przeżyć, odczuć sacrum. Sztuka należała według niego do sfery sacrum. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 47serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …

    Słownik języka polskiego

  • 48spostrzec — dk XI, spostrzecstrzegę, spostrzecstrzeżesz, spostrzecstrzeż, spostrzecstrzegł, spostrzecstrzegła, spostrzecstrzegli, spostrzecstrzeżony spostrzegać ndk I, spostrzecam, spostrzecasz, spostrzecają, spostrzecaj, spostrzecał, spostrzecany 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 49stęsknić się — dk VIa, stęsknić sięnię się, stęsknić sięnisz się, stęsknić sięnij się, stęsknić sięnił się «uczuć, odczuć tęsknotę, zostać opanowanym przez tęsknotę za kimś lub za czymś» Stęsknić się do domu, do bliskich. Stęsknić się za krajem, za rodzicami …

    Słownik języka polskiego

  • 50strapić — dk VIa, strapićpię, strapićpisz, strap, strapićpił, strapićpiony «przyprawić kogoś o zmartwienie, troskę, smutek; zmartwić» To go bardzo strapiło. Strapiła go ta wiadomość. strapić się «odczuć smutek, troskę; zmartwić się» Strapić się czyjąś… …

    Słownik języka polskiego