odczuć
111zatroskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć się troskać; okazać, odczuć troskę; zaniepokoić się, zmartwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dlaczego wcześniej nie zatroskałeś się o własne dzieci? {{/stl 10}} …
112zawiać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawiewać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawiać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IIIb, zawiaćwieje, zawiaćwiało {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …
113zawrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawrzeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXb, zawrzećwrę, zawrzećwrze || zawrzećwre, zawrzećwrzyj, zawrzećwrzał, zawrzećwrzeli {{/stl… …
114zażenować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmieszać się, poczuć się zakłopotanym, zawstydzonym; odczuć onieśmielenie, poczuć się niezręcznie {{/stl 7}} …
115zażenowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zakłopotanie, zawstydzenie, zmieszanie, onieśmielenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczuć, odczuć zażenowanie. Zażenowanie maluje się na czyjejś twarzy. Uśmiechać się z zażenowaniem. {{/stl 10}} …
