-
1 разделаться
• odbýt -
2 отбыть
• odbýt si• odbýt• odpykat si• odjet• odsloužit si -
3 хорошо раскупаться
• odbyt-dobře jdoucí na odbyt -
4 выдержать экзамен
• odbýt si zkoušku• obstát při zkoušce• složit zkoušku• udělat zkoušku -
5 избавиться от кого
• odbýt koho -
6 отвязаться от кого
• odbýt koho -
7 отделаться от кого
• odbýt koho -
8 отказать кому
• odbýt koho -
9 отшутиться
• odbýt žertem -
10 перенести болезнь
• odbýt si nemoc -
11 реализация продукции
• odbyt produkce -
12 сдать экзамен
• odbýt si zkoušku• složit zkoušku• udělat zkoušku• obstát při zkoušce -
13 сделать кое-как
• odbýt• odfláknout• zpackat -
14 избавиться
• zbavit se• zhostit se• zprostit se• vyváznout• odbýt si• odbýt• oprostit se• vymanit se• zachránit se -
15 отделаться
• zbavit se• zhostit se• odbýt si• odbýt• vykroutit se• vyváznout -
16 сбыть
• zbavit se• udat (zboží)• nalézt odbyt• udat• odbýt -
17 ходовой
• jízdní• žádaný• běžný• používaný• pohybový• vodící• odbyt-dobře jdoucí na odbyt• točný• rozšířený -
18 быть в ходу
• mít odbyt -
19 закончиться
• skončit• skončí se• ukončit se• odbýt se -
20 и сбыт газовых турбин
• a odbyt plynových turbín
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odbyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. odbytycie {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowy otwór przewodu pokarmowego, którym organizm wydala resztki niestrawionego pokarmu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbyt — m IV, D. u, Ms. odbytycie; lm M. y «końcowy otwór przewodu pokarmowego, przez który wydalane są resztki nie strawionego pokarmu; u człowieka i wyższych ssaków jest to zewnętrzne ujście odbytnicy» … Słownik języka polskiego
Włatcy móch — First row from the left: Anusiak, Konieczko, Maślana and Czesio. Second for: School nurse and Ms. Frał Format Cartoon Directed by Bartosz Kędzierski … Wikipedia
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
czopek — m III, D. czopekpka, N. czopekpkiem; lm M. czopekpki 1. «mały czop; zatyczka» Zatkać antałek czopkiem. 2. «mały przedmiot kształtu stożkowatego» Wrzód z czopkami ropy. 3. farm. «stożek, zwykle z masła kakaowego, zawierający domieszkę leku,… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
odbytowy — przym. od odbyt Płetwa odbytowa. Otwór odbytowy u ryb … Słownik języka polskiego
rozwieracz — m II, D. a; lm M. e, D. y med. wet. «instrument lekarski służący do rozwierania ust chorego, poszerzania przy pewnych zabiegach szyjki macicy itp.; także instrument do rozwierania brzegów rany operacyjnej» Rozwieracz szczęk. * anat. Rozwieracz… … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego