odbiorcy

  • 11awizo — I n III, Ms. awizozie; lm D. awizozów 1. «zawiadomienie odbiorcy o dokonaniu określonej operacji handlowej lub bankowej, o wysłaniu towaru itp.» Doręczyć, otrzymać awizo. 2. techn. «łącznica telefoniczna, pośrednicząca w połączeniach abonentów»… …

    Słownik języka polskiego

  • 12faktura — ż IV, CMs. fakturaurze; lm D. fakturaur 1. hand. «dowód transakcji kupna sprzedaży wystawiony odbiorcy przez dostawcę; rachunek» Otrzymać fakturę na towar. Wystawić fakturę. 2. lit. «budowa dzieła literackiego, filmu» Faktura literacka.… …

    Słownik języka polskiego

  • 13ilustracja — ż I, DCMs. ilustracjacji; lm D. ilustracjacji (ilustracjacyj) 1. «reprodukcja fotografii, rysunku, dzieła malarskiego itp. dodana do tekstu, stanowiąca jego objaśnienie, uzupełnienie lub ozdobę; rycina» Barwna, kolorowa, biało czarna ilustracja.… …

    Słownik języka polskiego

  • 14komunikatywność — ż V, DCMs. komunikatywnośćści, blm «zdolność docierania do odbiorcy w procesie komunikacji, porozumiewania się; jasność, wyrazistość» Komunikatywność języka, tekstu. Komunikatywność sztuki …

    Słownik języka polskiego

  • 15konceptualizm — m IV, D. u, Ms. konceptualizmzmie, blm 1. filoz. «przeciwstawne realizmowi pojęciowemu stanowisko w sporze o uniwersalia, jedna z umiarkowanych postaci nominalizmu, według której ogólność jest cechą umysłowej organizacji świata i można ją… …

    Słownik języka polskiego

  • 16nośny — 1. «służący, przeznaczony do tego, żeby coś dźwigać, żeby być obciążonym; znoszący duże obciążenie» Części nośne konstrukcji dachowej. Konstrukcja nośna. Ściany nośne. Nośny szkielet budowli. ∆ techn. Siła nośna «zdolność znoszenia najwyższego… …

    Słownik języka polskiego

  • 17oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 18pomocniczy — «pomagający komuś, wykonujący dodatkowe, niesamodzielne prace; służący jako pomoc, ułatwienie; posiłkowy, dodatkowy» Oddziały pomocnicze. Personel pomocniczy. Prace, urządzenia pomocnicze. Nauka pomocnicza. ∆ Adres pomocniczy «formularz dołączany …

    Słownik języka polskiego

  • 19regest — m IV, D. u, Ms. regesteście; lm M. y ( a) 1. książk. «chronologiczny spis dokumentów z podaniem treści i miejsca ich przechowywania» Regesty piastowskie. 2. książk. «krótkie streszczenie dokumentu lub listu, zwykle z podaniem wystawcy i odbiorcy» …

    Słownik języka polskiego

  • 20treść — ż V, DCMs. treśćści; lm D. treśćści 1. «to, o czym mówi, co przekazuje odbiorcy dzieło sztuki literackie, muzyczne, plastyczne, sceniczne, filmowe (w przeciwstawieniu do formy); ogólniej: to, co jest zawarte w czyjejś wypowiedzi (ustnej lub… …

    Słownik języka polskiego